 |
|
|  Tρίτη 20/3
Μεγάλος μπελάς για τους Αμερικανούς ο πασάς τής Τουρκίας...
"Πρέπει να μας σέβεστε!", προειδοποιεί ο πρόεδρος Ερντογάν τις ΗΠΑ
AFP
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απέρριψε σήμερα τις επικρίσεις της Ουάσινγκτον αναφορικά με την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στο Αφρίν της βόρειας Συρίας εναντίον της κουρδικής πολιτοφυλακής Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG), καλώντας τις ΗΠΑ να «σεβαστούν» την Τουρκία.
Χθες το Στέιτ Ντιπάρτμεν είχε εκφράσει «την έντονη ανησυχία του» για την τύχη των αμάχων στην πόλη Αφρίν, την οποία κατέλαβαν οι τουρκικές δυνάμεις και οι Σύροι αντάρτες που στηρίζουν την Κυριακή.
«Πού ήσασταν όταν σας εκφράζαμε τις ανησυχίες μας, όταν σας προτείναμε να εξοντώσουμε μαζί τους τρομοκράτες;», απάντησε σήμερα ο Ερντογάν στη διάρκεια ομιλίας του στην Άγκυρα.
«Αν είμαστε ο στρατηγικός σας εταίρος, θα πρέπει να μας σέβεστε, να πορεύεστε στο πλευρό μας», πρόσθεσε.
Η επιχείρηση της Τουρκίας στην περιοχή Αφρίν έχει οξύνει την ένταση μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσινγκτον, συμμάχους στο ΝΑΤΟ. Η Τουρκία θεωρεί τη YPG τρομοκρατική οργάνωση, ενώ οι ΗΠΑ έχουν εξοπλίσει και εκπαιδεύσει Κούρδους μαχητές προκειμένου να πολεμήσουν εναντίον του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία.
«Από την μία λέτε ότι η Τουρκία είναι στρατηγική σας εταίρος και από την άλλη συνεργάζεστε με τρομοκράτες», κατήγγειλε ο Τούρκος πρόεδρος.
«Θελήσαμε να αγοράσουμε όπλα από εσάς, δεν το θέλατε. Όμως δώσατε δωρεάν όπλα και πυρομαχικά στους τρομοκράτες. Τι είδους συνεργασία είναι αυτή;», πρόσθεσε.
Η ένταση μεταξύ Άγκυρας και Ουάσινγκτον κινδυνεύει να οξυνθεί περαιτέρω, καθώς ο Ερντογάν προειδοποίησε χθες Δευτέρα ότι σκοπεύει να επεκτείνει τις επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού εναντίον της YPG σε άλλες πόλεις της βόρειας Συρίας, μεταξύ των οποίων και η Μάνμπιτζ, όπου είναι ανεπτυγμένοι εκατοντάδες Αμερικανοί στρατιώτες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
