 |
|
|  Πέμπτη Ωρα 11.12πμ
------------------------------------------
...και μεταφέρθηκε σε φυλακή
------------------------------------------
Ο ΣΑΑΝΤΙ ΚΑΝΤΑΦΙ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ
------------------------------------------
ΤΡΙΠΟΛΗ/ΛΙΒΥΗ
Οι αρχές του Νίγηρα προχώρησαν στην έκδοση του γιου του Μουάμαρ Καντάφι Σαάντι, ο οποίος έφθασε στην Τρίπολη και μεταφέρθηκε σε φυλακή, ανακοίνωσε σήμερα η κυβέρνηση της Λιβύης.
"Η λιβυκή κυβέρνηση παρέλαβε σήμερα τον Σαάντι Καντάφι και έφθασε στην Τρίπολη", ανακοίνωσε η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αλι Ζεϊντάν.
Οι λιβυκές αρχές επεδίωκαν επιμόνως από τις αρχές του Νίγηρα την έκδοση του Σάαντι Καντάφι, ο οποίος είχε καταφύγει στη χώρα μετά την ανατροπή του καθεστώτος το 2011.
Ο 40χρονος Σαάντι, ένας από τους επτά γιούς του Καντάφι, κρατείται από τις δυνάμεις της δικαστικής αστυνομίας, ανακοίνωσε η κυβέρνηση η οποία ευχαρίστησε τον Νίγηρα για τη συνεργασία του και πρόσθεσε ότι ο Σαάντι θα τύχει μεταχείρισης σύμφωνα με ό,τι ορίζει το διεθνές δίκαιο για τους κρατούμενους.
Η ιστοσελίδα μίας ομάδας πολιτοφυλακής υποστηριζόμενης από την κυβέρνηση ανέβασε φωτογραφίες που όπως αναφέρει απεικονίζουν τον Σαάντι, τον οποίο αποκαλεί εγκληματία, να φοράει την μπλε φόρμα των κρατουμένων. Ειδησεογραφικές ιστοσελίδες της Λιβύης επίσης δημοσίευσαν φωτογραφίες του που τον δείχνουν μέσα στη φυλακή με ξυρισμένο το κεφάλι.
Ο Σαάντι, ο οποίος ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και επιχειρηματίας, δεν καταζητείται από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) όπως ο αδελφός του, ο Σαϊφ αλ Ισλάμ.
Ωστόσο, η Λιβύη θέλει να τον δικάσει για κατάχρηση ξένης περιουσίας δια της βίας και για ένοπλο εκφοβισμό όταν ήταν επικεφαλής της Λιβυκής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου.
Το ΔΠΔ έχει εκδώσει ένταλμα σύλληψης σε βάρος του Σαϊφ αλ Ισλάμ για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ο Σαϊφ, ο οποίος κάποτε θεωρούνταν διάδοχος του πατέρα του, κρατείται από πολιτοφύλακες στη δυτική Λιβύη, όπου δικάζεται για διάφορες κατηγορίες.
Μαχητές από την δυτική περιοχή Ζιντάν συνέλαβαν τον Σαϊφ αλ Ισλάμ σε έρημο στα νότια της χώρας ένα μήνα μετά τη σύλληψη του πατέρα του και τον θάνατό του το 2011. Η πολιτοφυλακή αγνόησε το αίτημα της λιβυκής κυβέρνησης να τον παραδώσει για να φυλακιστεί στην πρωτεύουσα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
