 |
|
|  Κυριακή 25/3
Οκτώ νεκροί σε επιχείρηση τής αστυνομίας σε φαβέλα στο Ρίου ντε Ζανέιρου τής Βραζιλίας
AFP
Τουλάχιστον οκτώ άνθρωποι σκοτώθηκαν το πρωί του Σαββάτου κατά τη διάρκεια επιχείρησης μονάδας των ειδικών δυνάμεων της χωροφυλακής στη φαβέλα Ροσίνια, τη μεγαλύτερη φτωχογειτονιά στο Ρίου ντε Ζανέιρου, ανακοίνωσε η αστυνομία.
Αρχικά, η αστυνομία ανακοίνωσε πως έξι «κακοποιοί» σκοτώθηκαν από σφαίρες κατά τη διάρκεια συγκρούσεων με μέλη του τάγματος ειδικών επιχειρήσεων της χωροφυλακής: υπέκυψαν στα τραύματά τους μετά τη διακομιδή τους σε νοσοκομείο. Άλλα δύο πτώματα βρέθηκαν αργότερα.
Η αστυνομία γνωστοποίησε ότι διενεργεί έρευνα για τους θανάτους των οκτώ ανθρώπων αυτών.
Κατασχέθηκαν ένα τουφέκι, έξι πιστόλια και τρεις χειροβομβίδες, διευκρίνισε η χωροφυλακή.
Περίπου 100.000 άνθρωποι ζουν, συχνά υπό ιδιαίτερα ανθυγιεινές συνθήκες, στη φαβέλα Ροσίνια, η οποία εκτείνεται σε έναν λόφο που επιβλέπει τις πλουσιότερες συνοικίες στο νότιο τμήμα της βραζιλιάνικης μεγαλούπολης. Συγκρούσεις μεταξύ αντίπαλων συμμοριών του οργανωμένου εγκλήματος, που μάχονται για τον έλεγχο της αγοράς ναρκωτικών και άλλων παράνομων δραστηριοτήτων, ξεσπούν συχνά στη Ροσίνια.
Την Πέμπτη άλλη μια ανταλλαγή πυρών στην ίδια φαβέλα είχε αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δύο άνθρωποι, ένα μέλος της χωροφυλακής κι ένας άνδρας 70 ετών που χτυπήθηκε από αδέσποτη σφαίρα την ώρα που δειπνούσε μέσα στο σπίτι του.
Τον Φεβρουάριο, ο δεξιός πρόεδρος της Βραζιλίας Μισέλ Τέμερ υπέγραψε διάταγμα με το οποίο ανατέθηκε στον στρατό η διοίκηση των επιχειρήσεων εναντίον των συμμοριών του οργανωμένου εγκλήματος στις φαβέλες -- ένα μέτρο εξαιρετικά αμφιλεγόμενο, που δεν είχε προηγούμενο μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη Βραζιλία το 1985.
Μια δημοτική σύμβουλος και ακτιβίστρια, η οποία είχε καταγγείλει επανειλημμένα την κλιμάκωση της αστυνομικής βίας στις φαβέλες, η Μαριέλε Φράνκο, 38 ετών, δολοφονήθηκε, όπως και ο οδηγός της, τη 14η Μαρτίου, στο κέντρο της βραζιλιάνικης μεγαλούπολης, γεγονός που προκάλεσε έντονη συγκινησιακή φόρτιση και διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
