 |
|
|  Πέμπτη 29/3
Αύξηση των γεννήσεων στη Γερμανία χάρη στις μετανάστριες μητέρες
AFP-Reuters
Οι γεννήσεις έκαναν άλμα 7% το 2016 στη Γερμανία, όπου η γονιμότητα έφθασε ένα επίπεδο στο οποίο είχε να φθάσει από το 1973, μια εξέλιξη που οφείλεται κυρίως στις μετανάστριες μητέρες μετά την ιστορική συρροή μεταναστών στη χώρα.
Η γερμανική υπηρεσία στατιστικής Destatis ανακοίνωσε πως το 2016 η χώρα κατέγραψε περίπου 792.000 γεννήσεις, αριθμός που αντιπροσωπεύει ποσοστό γονιμότητας 1,59 παιδιού ανά γυναίκα, έναντι 1,50 την προηγούμενη χρονιά.
«Οι γερμανίδες μητέρες έφεραν στον κόσμο 607.500 παιδιά, 3% περισσότερα απ' ό,τι το 2015 (...) οι μητέρες ξένων εθνικοτήτων γέννησαν 184.660 παιδιά, αριθμός που αντιπροσωπεύει άνοδο κατά 25% σε σχέση με το 2015», αναφέρει η Destatis.
Το 2015 η Γερμανία είχε υποδεχθεί περίπου 900.000 αιτούντες άσυλο, στην πλειονότητά τους Σύρους, Ιρακινούς και Αφγανούς. Έναν χρόνο νωρίτερα, είχε ήδη δεχθεί περίπου 200.000 μετανάστες.
Για τις Γερμανίδες, η Destatis εξηγεί την αύξηση των γεννήσεων επικαλούμενη το γεγονός ότι η ηλικιακή ομάδα 30-37 ετών έχει περισσότερα παιδιά επειδή δεν είχε αποκτήσει παιδιά σε μικρότερη ηλικία.
Για τις ξένες, η στατιστική υπηρεσία επισημαίνει την «αύξηση του αριθμού των γυναικών που προέρχονται από χώρες όπου παραδοσιακά η γεννητικότητα είναι αυξημένη».
Έτσι οι γυναίκες από τη Συρία απέκτησαν το 2016 18.500 παιδιά στη Γερμανία, έναντι 4.800 το 2015 και 2.300 το 2014. Οι Αφγανές απέκτησαν 5.900 παιδιά (2.000 το 2015) και οι Ιρακινές 5.500 (έναντι 2.800 την προηγούμενη χρονιά).
Οι γυναίκες από την Τουρκία, που είναι μέλη της μεγαλύτερης εδώ και δεκαετίες ξένης κοινότητας της Γερμανίας, απέκτησαν 21.800 παιδιά, δηλαδή 200 περισσότερα απ' ό,τι το 2015.
Με την αύξηση αυτή, η χώρα επανέρχεται στον ευρωπαϊκό μέσο όρο του δείκτη γονιμότητας, έπειτα από χρόνια που βρισκόταν κάτω απ' αυτόν.
Η Γερμανία κατέγραψε το 2015 την ισχυρότερη αύξηση του πληθυσμού της (1,2% στα 82,2 εκατομμύρια) μετά την Επανένωση εξαιτίας της συρροής αιτούντων άσυλο στη διάρκεια της σοβαρότερης προσφυγικής κρίσης που έχει πλήξει την Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όμως χωρίς τη μαζική άφιξη προσφύγων, ο γερμανικός πληθυσμός θα είχε μειωθεί, καθώς η χώρα είχε καταγράψει εκείνη τη χρονιά 188.000 περισσότερους θανάτους απ' ό,τι γεννήσεις.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
