 |
|
|  Τρίτη 3/4
Το Λονδίνο ξεπέρασε τη Νέα Υόρκη σε αριθμό ανθρωποκτονιών
Reuters,Sunday Times
Ο αριθμός των ανθρωποκτονιών που διαπράχθηκαν στο Λονδίνο ξεπέρασε για πρώτη φορά αυτόν της Νέας Υόρκης τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, κυρίως εξαιτίας της μεγάλης αύξησης των επιθέσεων με μαχαίρια στη βρετανική πρωτεύουσα, σύμφωνα με την εφημερίδα Sunday Times. Δεκαπέντε άνθρωποι δολοφονήθηκαν στο Λονδίνο τον Φεβρουάριο, έναντι 14 στη Νέα Υόρκη -οι δύο μεγαλουπόλεις έχουν πληθυσμό παρόμοιου μεγέθους- κατά τα στοιχεία της αστυνομίας. Τον Μάρτιο, διαπράχθηκαν 22 φόνοι στο Λονδίνο, ένας περισσότερος από αυτούς που καταγράφηκαν στη Νέα Υόρκη. Όμως αν συγκριθούν οι δύο πόλεις από την αρχή της χρονιάς, είναι η Νέα Υόρκη αυτή όπου έχουν διαπραχθεί οι περισσότερες ανθρωποκτονίες.
Σύμφωνα με τη λονδρέζικη αστυνομία, η οποία ερωτήθηκε σχετικά από το Γαλλικό Πρακτορείο, από τις 46 ανθρωποκτονίες που έχουν διαπραχθεί στη βρετανική πρωτεύουσα από την αρχή της χρονιάς, οι 31 έγιναν κατά τη διάρκεια επιθέσεων με μαχαίρια, ένα φαινόμενο το οποίο η δημοτική αρχή πασχίζει να καταπολεμήσει. Κατά την ίδια πηγή, καταμετρήθηκαν οκτώ φόνοι τον Ιανουάριο, 15 τον Φεβρουάριο, 22 τον Μάρτιο και ένας από την 1η Απριλίου.
Το 2017 δολοφονήθηκαν 134 άνθρωποι στο Λονδίνο, από τους οποίους οι 80 υπέκυψαν στα τραύματα που υπέστησαν κατά τη διάρκεια επιθέσεων με μαχαίρια. Στον αριθμό αυτό συμπεριλαμβάνονται θύματα τρομοκρατικών ενεργειών. Ο αριθμός των ανθρωποκτονιών έχει αυξηθεί κατά 40% στη βρετανική πρωτεύουσα κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών ετών. Στον αντίποδα, στη Νέα Υόρκη καταγράφεται μείωση των φόνων κατά 87% από το 1990.
Μεταξύ του Απριλίου του 2016 και του Μαρτίου του 2017, η λονδρέζικη αστυνομία κατέγραψε περίπου 12.100 επιθέσεις με μαχαίρια στην πόλη, στις οποίες τραυματίστηκαν πάνω από 4.400 άνθρωποι. Αυτοί οι αριθμοί είναι οι υψηλότεροι της τελευταίας πενταετίας.
Στην πλειονότητα αυτών των υποθέσεων, οι επιθέσεις δεν έχουν σχέση με το οργανωμένο έγκλημα, αλλά είναι ενέργειες μεμονωμένων ανθρώπων, που έχουν μαζί τους μαχαίρι για να νιώθουν ασφαλείς, ή επειδή αυτό θέλει το τρέχον πρότυπο εφηβικής συμπεριφοράς. Το φαινόμενο είναι διαδεδομένο ιδίως μεταξύ των ανηλίκων: όλο και περισσότεροι έφηβοι πλέον έχουν πάνω τους μαχαίρι.
Μιλώντας στους Τάιμς, η επικεφαλής της μητροπολιτικής αστυνομίας του Λονδίνου Κρέσιντα Ντικ έκρινε ότι οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης συμβάλλουν σημαντικά στο ότι έχει μετατραπεί σε κοινοτοπία η χρήση βίας στις τάξεις των νέων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
