 |
|
|  Τετάρτη 4/4
Η Κίνα επιβάλει δασμούς σε 106 αμερικανικά προϊόντα αξίας 50 δισ. δολαρίων
AFP-Reuters
Η Κίνα θα επιβάλει επιπλέον δασμούς ύψους 25% σε 106 αμερικανικά προϊόντα, μεταξύ των οποίων η σόγια, τα αυτοκίνητα, τα χημικά προϊόντα, κάποιοι τύποι αεροσκαφών και προϊόντα καλαμποκιού, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών.
Η αξία των προϊόντων αυτών ανήλθε το 2017 στα 50 δισεκ. δολάρια, σύμφωνα με άλλη ανακοίνωση του υπουργείου Εμπορίου.
Επιπλέον δασμοί θα επιβληθούν σε προϊόντα όπως το ουίσκι, τα πούρα και ο καπνός, κάποια είδη βοδινού, λιπαντικά, προπάνιο και άλλα πλαστικά προϊόντα, ανέφερε το υπουργείο Οικονομικών στην ανακοίνωσή του. Στους νέους δασμούς θα υπόκεινται ο αμερικανικός χυμός πορτοκαλιού, το βαμβάκι, κάποια είδη σίτου καθώς και τα μικρά φορτηγά, κάποια οχήματα τύπου SUV και ορισμένα ηλεκτρικά οχήματα, σύμφωνα με το υπουργείο.
Η ημερομηνία εφαρμογής του μέτρου αυτού θα εξαρτηθεί από το πότε θα επιβάλει η αμερικανική κυβέρνηση δασμούς στα κινεζικά προϊόντα, ανακοίνωσε το υπουργείο.
Αμερικανός αξιωματούχος: Οι κινεζικοί δασμοί στην αμερικανική σόγια είναι "λυπηρή" απόφαση
Η απόφαση της Κίνας να επιβάλει δασμούς στις εισαγωγές σόγιας από τις ΗΠΑ είναι «λυπηρή» και «δεν θα επιλύσει την εμπορική ανισορροπία», δήλωσε ο επικεφαλής για την Κίνα του Αμερικανικού Συμβουλίου Εξαγωγών Σόγιας.
Η σόγια, το βασικό εξαγωγικό αγροτικό προϊόν των ΗΠΑ προς την Κίνα, είναι μεταξύ των 106 αμερικανικών προϊόντων για τα οποία το Πεκίνο ανακοίνωσε επιπλέον δασμούς.
Η κίνηση ήταν αναμενόμενη για την αμερικανική βιομηχανία σόγιας, δήλωσε ο Τζανγκ Σιαοπίνγκ στο Reuters, παρότι η οργάνωση που εκπροσωπεί τους Αμερικανούς παραγωγούς έκανε «τα πάντα» για να την αποτρέψει.
Η Κίνα μπορεί και πάλι να αγοράσει αμερικανική σόγια, παρά τους επιπλέον δασμούς, εάν υπάρχει ζήτηση στην αγορά της, πρόσθεσε ο Τζανγκ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
