 |
|
|  Πέμπτη 12/4
Μονοθέσια ηλεκτροκίνητη Formula E θα τρέξει με τις ευλογίες ...του Πάπα
AFP-Reuters
Ο Πάπας Φραγκίσκος ευλόγησε στην Πόλη του Βατικανού ένα μονοθέσιο ηλεκτροκίνητο αγωνιστικό, μια Formula E, σύμφωνα με φωτογραφίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την Αγία Έδρα.
Ο Ποντίφικας ευλόγησε χθες το πρωί το αγωνιστικό αυτοκίνητο που ήταν σταθμευμένο μπροστά από την κατοικία του, παρουσία 50 ανθρώπων.
Μια κούρσα στην πόλη για Φόρμουλα Ε θα διοργανωθεί για πρώτη φορά στη Ρώμη το Σάββατο, σε μια διαδρομή 2,8 χλμ.στη νότια συνοικία EUR (Esposizione Universale Roma).
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ποντίφικας ευλογεί ένα όχημα. Στα τέλη του 2017 ο Φραγκίσκος ευλόγησε ένα λευκό σπορ αυτοκίνητο, μια "Lamborghini Huracan", προσφορά της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας προκειμένου να τεθεί σε δημοπρασία και με τα έσοδα να χρηματοδοτηθούν φιλανθρωπικά προγράμματα.
Τον Ιούνιο του 2013, η διάσημη αμερικανική εταιρία Harley Davidson δώρισε στον τότε νεοεκλεγέντα Προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας (Μάρτιο του 2013) δύο μηχανές και ένα ασορτί μπουφάν μοτοσικλετιστή Harley για τον εορτασμό των 110 χρόνων από την ίδρυσή της. Μια από τις μηχανές της οποίας το ρεζερβουάρ υπέγραψε ο Ποντίφικας, μια "1.585 cm3 Dyna Super Glide Custom 2013" πωλήθηκε σε δημοπρασία του οίκου Bonhams και τα έσοδα δόθηκαν στη φιλανθρωπική οργάνωση Caritas Roma. Μάλνιστα μαζί με τη μηχανή ο αγοραστής μπορούσε να αποκτήσει και το παπικό μπουφάν μεγέθους XL που έφερε υπογραφή του Ποντίφικα με ασημένιο μαρκαδόρο στο δεξί μέρος της φόδρας.
Εκείνη την ημέρα, σε μικρή εορταστική τελετή, ο Πάπας ευλόγησε ένα ενθουσιώδες πλήθος 800 μοτοσικλετιστών που είχαν κατακλύσει με τις μηχανές τους την Πλατεία του Αγίου Πέτρου. Από την άλλη ο Φραγκίσκος προειδοποίησε ότι "η δύναμη και η ευχαρίστηση, μεταξύ άλλων, τείνουν να αντικαταστήσουν τον Θεό με απατηλά ανθρώπινα είδωλα", δίνοντας αφορμή για προβληματισμό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
