 |
|
|  Παρασκευή 13/4
Φεστιβάλ των Καννών
Κέιτ Μπάνσετ, Ζιλιέτ Μπινός, Ράιαν Γκόσλινγκ δίνουν το παρών
Reuters
Οι "θαμώνες" της Κρουαζέτ, νέες αφίξεις και σταρ, από τη Ζιλιέτ Μπινός έως τον Ράιαν Γκόσλινγκ, θα δώσουν το παρών στο φεστιβάλ των Καννών, του οποίου οι ταινίες που επιλέχθηκαν για το διαγωνιστικό του σκέλος ανακοινώθηκαν .
Είκοσι ταινίες μετέχουν στο διαγωνιστικό σκέλος της 71ης διοργάνωσης από τις 8 έως 19 τις Μαΐου για να διεκδικήσουν τον Χρυσό Φοίνικα.
Πρόεδρος της κριτικής επιτροπής φέτος θα είναι η Αυστραλέζα Κέιτ Μπλάνσετ, που πρωτοστατεί στον αγώνα κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης, έξι μήνες μετά το σκάνδαλο Γουάινστιν που συγκλόνισε τον κόσμο του κινηματογράφου. Η 48χρονη ηθοποιός θα είναι η 12η γυναίκα που θα έχει αυτόν τον ρόλο στην ιστορία του θεσμού.
Απών από τη μεγαλύτερη κινηματογραφική διοργάνωση παγκοσμίως θα είναι φέτος ο αμερικανικός κολοσσός Netflix. Σε συνέντευξη Τύπου , ο Τιερί Φρεμό, γενικός διευθυντής του φεστιβάλ, δήλωσε ότι ο κολοσσός είναι "πάντα ευπρόσδεκτος" στις Κάννες, οι οποίες φέτος δεν επέλεξαν καμιά ταινία της αμερικανικής πλατφόρμας στο διαγωνιστικό σκέλος ή σε αυτό εκτός διαγωνισμού.
"Έχουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο με το Netflix. Ωστόσο κάθε ταινία που διαγωνίζεται πρέπει να είναι ανοικτή στη διανομή στις αίθουσες. Κάναμε δύο προτάσεις για δύο ταινίες (την παραγωγή ή τη διανομή των οποίων έκανε το Netflix): μια να μετάσχει στο διαγωνιστικό σκέλος και μια άλλη, ίσως το φιλμ "The Other Side of the Wind", να προβληθεί στο τμήμα εκτός διαγωνισμού", είπε ο Φρεμό αναφέροντας ότι ο όμιλος αρνήθηκε.
Η πλατφόρμα video streaming ανακοίνωσε ότι δεν θα μετάσχει στο φεστιβάλ λόγω ενός κανονισμού που απαιτεί την προβολή των ταινιών στις αίθουσες. Σε συνέντευξη στο αμερικανικό περιοδικό Variety, το Netflix εξήγησε ότι το φεστιβάλ των Καννών έχει εφαρμόσει έναν νέο κανονισμό που απαγορεύει σε οποιαδήποτε ταινία χωρίς διανομή στις αίθουσες στη Γαλλία να μετάσχει στο διαγωνιστικό του σκέλος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
