 |
|
|  Παρασκευή 13/4
Ξεκινούν οι επισκέψεις τουριστών στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ στην Ουκρανία, 32 χρόνια μετά το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα στον κόσμο
TASS
Οι επισκέψεις τουριστών στον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ στην Ουκρανία, 32 χρόνια μετά το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία της πυρηνικής ενέργειας, θα αποτελούν σύντομα μια νέα πραγματικότητα.
«Τώρα καθένας που θέλει να δει πως λειτουργεί ο πυρηνικός σταθμός του Τσερνομπίλ και πώς εξελίσσεται η διαδικασία μετατροπής της μονάδας «καταφύγιο» σε μια ασφαλή οικολογική ζώνη, μπορεί να το κάνει» αναφέρει η επίσημη σελίδα του πυρηνικού σταθμού του Τσερνομπίλ.
Το τουριστικό πρόγραμμα, περιλαμβάνει επισκέψεις στις εγκαταστάσεις προστασίας του σταθμού, στον κέντρο διεύθυνσης, στη μονάδα ‘καταφύγιο’, στο μνημείο που είναι αφιερωμένο στην μνήμη όσων έχασαν την ζωή τους είτε ως εργαζόμενοι στον σταθμό είτε δουλεύοντας στον χώρο του σταθμού για την εξάλειψη των συνεπειών της ραδιενέργειας, στο τεχνητό κανάλι με γατόψαρα και γεύμα στο εστιατόριο των εργαζομένων στον πυρηνικό σταθμό.
Στο ενημερωτικό δελτίο του πυρηνικού σταθμού αναφέρεται ότι «η κύρια προσοχή θα δοθεί στα μέτρα ασφαλείας των επισκεπτών» στους οποίους «θα παρασχεθούν όλα τα μέσα ατομικής προστασίας» ενώ όλοι θα περάσουν υποχρεωτικά από έλεγχο μέτρησης ραδιενέργειας.
Ο κάθε επισκέπτης θα αναλάβει την ευθύνη για την δική του ασφάλεια. Για να επισκεφθεί τον σταθμό κάποιος θα πρέπει να κάνει αίτηση ηλεκτρονικά η οποία θα υπάρχει στην ιστοσελίδα του σταθμού.
Το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνομπίλ σημειώθηκε στις 26 Απριλίου του 1986. Από την έκρηξη που σημειώθηκε καταστράφηκε ο τέταρτος αντιδραστήρας του σταθμού, ενώ σημειώθηκε έκλυση τεράστιων ποσοτήτων ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα. Το ατύχημα στο Τσερνομπίλ έχει καταγραφεί ως το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία της πυρηνικής ενέργειας και ως προς τα θύματα και ως προς τις επιπτώσεις στην υγεία χιλιάδων ανθρώπων αλλά και ως προς τις οικονομικές επιπτώσεις
Ο πυρηνικός σταθμός του Τσερνομπίλ, όταν έγινε το ατύχημα, ήταν ο μεγαλύτερος σε ισχύ πυρηνικός σταθμός της Σοβιετικής Ένωσης. Στο διάστημα των τριών πρώτων μηνών από τη στιγμή που σημειώθηκε το ατύχημα πέθαναν 31 άνθρωποι, ενώ τις συνέπειες από την έκθεση τους στην ραδιενεργό ακτινοβολία υπέστησαν χιλιάδες άνθρωποι πολλοί από τους οποίους έχασαν την ζωή τους στα χρόνια που επακολούθησαν. Υπολογίζεται ότι 60-80 άτομα πέθαναν 15 χρόνια αργότερα από την έκθεση τους στο ραδιενεργό περιβάλλον του Τσερνομπίλ, ενώ 134 άτομα προσβλήθηκαν από την ασθένεια της ακτινοβολίας σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας. Περισσότεροι από 115 χιλιάδες άνθρωποι απομακρύνθηκαν από την ζώνη ασφαλείας των 30 χιλιομέτρων που είχε δημιουργηθεί γύρω από τον πυρηνικό σταθμό μετά το ατύχημα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
