 |
|
|  Δευτέρα 16/4
Ρεκόρ βραχύβιας παραμονής στον Λευκό Οίκο
Σύμβουλος για θέματα εξωτερικής πολιτικής έμεινε στη θέση του συνολικά... δύο ημέρες!!
Reuters
Ένας σύμβουλος του αντιπροέδρου των
ΗΠΑ Μάικ Πενς για θέματα εξωτερικής πολιτικής αποχώρησε την Κυριακή, μόλις δύο ημέρες αφότου του ανατέθηκε επίσημα ο ρόλος, αφού μια διένεξη εντός Λευκού Οίκου βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα αμερικανικών μέσων ενημέρωσης, αποκάλυψε αξιωματούχος προσκείμενος στην αμερικανική προεδρία.
Τον διορισμό του Τζον Λέρνερ στην ομάδα του Πενς ακολούθησε μια από τις πιο βραχύβιες θητείες, αν όχι η πιο βραχύβια, σε έναν Λευκό Οίκο που έχει γίνει πλέον συνώνυμος με τις τοποθετήσεις και απομακρύνσεις προσωπικού σε χρόνο-ρεκόρ και με τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις. Αυτή ήταν η πρώτη τέτοια υπόθεση στην οποία ενεπλάκη ο αντιπρόεδρος, ο οποίος φρόντιζε επιμελώς μέχρι τώρα να μένει στο περιθώριο του δράματος.
Το γραφείο του Πενς ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι ο Λέρνερ, ανώτερος συνεργάτης της πρεσβεύτριας των ΗΠΑ στον
ΟΗΕ Νίκι Χέιλι, θα αναλάμβανε επικεφαλής σύμβουλος του αντιπροέδρου για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Το βράδυ της Κυριακής, το γραφείο του Πενς εξέδωσε δεύτερη ανακοίνωση με την οποία γνωστοποίησε ότι ο Λέρνερ αποσύρθηκε.
Το θέμα άρχισε να παίρνει διαστάσεις την Παρασκευή, καθώς ο Πενς και συνεργάτες του έκαναν ένα αεροπορικό ταξίδι διάρκειας οκτώ ωρών προς το Περού, όπου ο αμερικανός αντιπρόεδρος εκπροσώπησε τις ΗΠΑ στη Σύνοδο της Αμερικής.
Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εξοργίστηκε, σύμφωνα με τον αξιωματούχο του Λευκού Οίκου, όταν έλαβε τη -λαθεμένη- πληροφορία πως ο Τζον Λέρνερ ανήκε σε μερίδα των ρεπουμπλικάνων που εναντιώνεται στον μεγιστάνα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
