 |
|
|  Δευτέρα 16/4
Ο στρατός τού Ισραήλ κατέστρεψε την πιο μακριά σήραγγα που είχαν κατασκευάσει οι Παλαιστίνιοι και η οποία συνέδεε τη Λωρίδα της Γάζας με το ισραηλινό έδαφος
AFP
Ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε χθες Κυριακή ότι κατέστρεψε την πιο μεγάλη σήραγγα που συνέδεε το βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας με το Ισραήλ, έπειτα από περισσότερες από δύο εβδομάδες αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ Παλαιστίνιων διαδηλωτών και του ισραηλινού στρατού στη μεθόριο.
Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Αβίγκντορ Λίμπερμαν ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι πρόκειται για «την πιο μακριά και πιο βαθιά σήραγγα που έχει ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής» από τον ισραηλινό στρατό, ο οποίος έχει καταστρέψει πέντε τους τελευταίους μήνες.
Οι σήραγγες αυτές που κατασκευάζουν ένοπλες παλαιστινιακές οργανώσεις και οι οποίες περνούν κάτω από το τείχος ασφαλείας που χωρίζει τη Λωρίδα της Γάζας από το Ισραήλ αποτέλεσαν το σημαντικότερο όπλο των Παλαιστινίων στη διάρκεια του πολέμου του 2014 και η καταστροφή τους αποτελεί μια από τις βασικές προτεραιότητες του Ισραήλ.
Η σήραγγα που καταστράφηκε στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου έφτανε πολλά μέτρα μετά τη μεθόριο, όμως ακόμη δεν είχε κατασκευαστεί έξοδος, δήλωσε ο εκπρόσωπος του στρατού αντισυνταγματάρχης Τζόναθαν Κόνρικους στους δημοσιογράφους.
Το Ισραήλ κατέστρεψε τη σήραγγα αυτή, η οποία συνδεόταν με πολλές άλλες στη Λωρίδα της Γάζας γεμίζοντάς την με μια ουσία, η φύση της οποίας δεν διευκρινίστηκε, χωρίς να κάνει χρήση εκρηκτικών.
«Τη γεμίσαμε με μια ουσία που θα τη θέσει εκτός χρήσης για πολύ μεγάλο διάστημα», υπογράμμισε ο Κόνρικους, διευκρινίζοντας ότι βάσει των πρώτων εκτιμήσεων αυτή η σήραγγα εκτεινόταν σε «πολλά χιλιόμετρα κάτω από τη Λωρίδα της Γάζας».
Η είσοδος της σήραγγας βρισκόταν στην περιοχή Τζαμπαλίγια, στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, και έφτανε ως το κιμπούτζ Ναχάλ Οζ.
Ο εκπρόσωπος του στρατού επεσήμανε ότι το Ισραήλ παρακολουθούσε εδώ και κάποιο καιρό την κατασκευή της σήραγγας. Σύμφωνα με τον ίδιο, μέλη της Χαμάς είχαν αρχίσει να την κατασκευάζουν μετά τον πόλεμο του 2014.
Το Ισραήλ επιβάλλει αυστηρό αποκλεισμό στη Λωρίδα της Γάζας εδώ και μία δεκαετία, ενώ τα σύνορα του παλαιστινιακού θύλακα με την Αίγυπτο είναι κλειστά τον περισσότερο καιρό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
