 |
|
|  Σάββατο 21/4
Η ηθοποιός και κινηματογραφική παραγωγός του Χόλιγουντ, Νάταλι Πόρτμαν, αρνείται να δεχθεί βραβείο από το Ισραήλ
AFP-Reuters
Η ηθοποιός και κινηματογραφική παραγωγός του Χόλιγουντ Νάταλι Πόρτμαν ακύρωσε ταξίδι στη γενέτειρά της, το Ισραήλ, καθώς αρνήθηκε να παραστεί σε τελετή τον Ιούνιο για να λάβει βραβείο που συνοδεύεται από έπαθλο ενός εκατομμυρίου δολαρίων λόγω των "πρόσφατων γεγονότων" στη χώρα, ανακοίνωσαν οι διοργανωτές μαζί με την ακύρωση της τελετής απονομής.
Το Ισραήλ δέχεται διεθνείς επικρίσεις τις τελευταίες εβδομάδες για τα θανατηφόρα πλήγματά του στις συγκρούσεις με τους Παλαιστίνιους κατά μήκος της μεθορίου με τη Γάζα. Τριάντα πέντε Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί και εκατοντάδες τραυματιστεί από τις 30 Μαρτίου, όταν άρχισε η κινητοποίηση των Παλαιστινίων "Πορεία της Επιστροφής". Το Ισραήλ δηλώνει ότι κάνει αυτό που πρέπει για την υπεράσπιση των συνόρων του.
Σε ανακοίνωση στην ιστοσελίδα του, το Genesis Prize Foundation αναφέρει ότι "δεν έχει άλλη επιλογή παρά να ακυρώσει την τελετή που είχε προγραμματιστεί για τις 28 Ιουνίου" με στόχο να απονείμει στην ηθοποιό το βραβείο που ενίοτε αποκαλείται "εβραϊκό βραβείο Νόμπελ". Το ίδρυμα αναφέρει ότι ειδοποιήθηκε από εκπρόσωπο της Πόρτμαν που είπε ότι: "Τα πρόσφατα γεγονότα στο Ισραήλ την θλίβουν ιδιαίτερα και δεν αισθάνεται άνετα με ιδέα της συμμετοχής της σε οποιαδήποτε δημόσια εκδήλωση στο Ισραήλ".
Δεν έγιναν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες για τους λόγους άρνησης της 36χρονης ηθοποιού.
Το ίδρυμα ανακοίνωσε ότι "θαυμάζει την υπέροχη υπόσταση της ηθοποιού και σέβεται το δικαίωμά της να διαφωνεί δημόσια με την πολιτική της κυβέρνησης του Ισραήλ. Ωστόσο μας θλίβει που η ίδια αποφάσισε να μην παραστεί στην τελετή απονομής του βραβείου Genesis στην Ιερουσαλήμ για πολιτικούς λόγους. Φοβόμαστε ότι εξαιτίας της απόφασής της, πολιτικοποιείται η φιλανθρωπική μας πρωτοβουλία".
Το βραβείο δίδεται από το 2014 σε πρόσωπα ως ένδειξη αναγνώρισης "του έργου τους και της επαγγελματικής τους αριστείας, τα οποία εμπνέουν άλλους μέσα από την αφοσίωσή τους στην εβραϊκή κοινότητα και στις αξίες της".
Ο πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μάικλ Μπλούμπεργκ, ο γλύπτης Ανίς Καπούρ, ο βιολονίστας Ιτζάκ Πέρλμαν, ο κινηματογραφικός σταρ Μάικλ Ντάγκλας ήταν μερικοί από τους νικητές του βραβείου τα προηγούμενα χρόνια, οι οποίοι έδωσαν το χρηματικό τους έπαθλο σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Η Πόρτμαν γεννήθηκε στην Ιερουσαλήμ. Το 1984, όταν ήταν τριών ετών, η οικογένειά της εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
