Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 26/4

Ποινές φυλάκισης σε 15 δημοσιογράφους της Cumhuriyet απο τουρκικό δικαστήριο



AFP-Reuters

Το τουρκικό δικαστήριο της Σηλυβρίας, κοντά στην Κωνσταντινούπολη επέβαλε χθες ποινές φυλάκισης σε 14 συνεργάτες της αντιπολιτευόμενης εφημερίδας Cumhuriyet, κρίνοντας τους ενόχους για κατηγορίες περί τρομοκρατίας, δήλωσε ανέφερε ένας από τους δικηγόρους τους. Σε αυτή τη δίκη, η οποία αναδείχθηκε σε σύμβολο των επιθέσεων σε βάρος της ελευθερίας του Τύπου στην Τουρκία, 17 συνεργάτες της Cumhuriyet, δημοσιογράφοι στην πλειονότητά τους, κατηγορούνταν ότι βοήθησαν διάφορες «τρομοκρατικές» οργανώσεις. Κυρίως ότι συνεργάστηκαν με το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν (PKK) και τον ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο η Άγκυρα θεωρεί «εγκέφαλο» της απόπειρας πραξικοπήματος του Ιουλίου του 2016, κατηγορίες που διαψεύδει ο ίδιος. Το δικαστήριο απάλλαξε από τις κατηγορίες τρεις από τους κατηγορουμένους, δήλωσε στο πρακτορείο Ρόιτερς ο δικηγόρος Οζντέν Οζντεμίρ. Το δικαστήριο επέβαλε ποινές φυλάκισης που κυμαίνονται από 2,5 έως 7,5 χρόνια φυλάκισης στους εργαζόμενους της εφημερίδας, τόνισε ο Οζντεμίρ. Ένας άλλος κατηγορούμενος στην υπόθεση, που δεν εργαζόταν στην Cumhuriyet, καταδικάστηκε για τις δραστηριότητές του στο Twitter, με την αυστηρότερη ποινή των 10 ετών φυλάκισης, τόνισε ο δικηγόρος. Ο ερευνητής δημοσιογράφος Αχμέτ Σικ καταδικάστηκε σε 7,5 χρόνια φυλάκισης. Με την ίδια ποινή καταδικάστηκε και ο διευθυντής της εφημερίδας Μουράτ Σαμπουντσού. Σύμφωνα με δημοσιογράφο του Γαλλικού Πρακτορείου, ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Cumhuriyet, ο Ακίν Αταλάι καταδικάστηκε σε περισσότερα από 8 χρόνια φυλάκισης. Το δικαστήριο απεφάνθη επίσης ότι η υπόθεση ενάντια στον Τζαν Ντουντάρ, πρώην διευθυντή της Cumhuriyet, θα συνεχιστεί ξεχωριστά, σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα. «Αυτή είναι μια εντελώς παράνομη απόφαση. Στο τέλος, είναι μια πολιτική υπόθεση», δήλωσε ο Οζντεμίρ, σημειώνοντας ότι θα ασκηθεί έφεση στις καταδικαστικές αποφάσεις. Και οι 14 συνεργάτες της εφημερίδας αφέθηκαν ελεύθεροι, εν αναμονή της εκδίκασης των εφέσεων τους. Οι εισαγγελείς επιδίωκαν να επιβάλλουν ποινές έως και 43 χρόνια κάθειρξης στο προσωπικό της εφημερίδας, κατηγορώντας τους για «ασύμμετρες πολεμικές μεθόδους» με στόχο τον πρόεδρο Ερντογάν. Η τουρκική εφημερίδα, από τους σφοδρότερους επικριτές του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, απορρίπτει όσα προσάπτουν στους συνεργάτες της χαρακτηρίζοντας τις κατηγορίες «παράλογες» και καταγγέλλει μια πολιτική δίκη με στόχο να φιμώσει τα τελευταία ανεξάρτητα ΜΜΕ στην Τουρκία.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία