Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τρίτη Ωρα 6.10μμ ---------------------------------------- ...είχε φορτώσει πετρέλαιο από λιμάνι τής Λιβύης που ελέγχουν αντάρτες χωρίς κυβερνητική έγκριση ---------------------------------------- Ομάδα των ειδικών δυνάμεων του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ κατέλαβε δεξαμενόπλοιο ----------------------------------------

ΤΡΙΠΟΛΗ/ΛΙΒΥΗ

Οι ειδικές δυνάμεις του αμερικανικού ναυτικού πήραν τον έλεγχο του δεξαμενόπλοιου Morning Glory, υπό σημαία Βόρειας Κορέας, το οποίο είχε φορτώσει αργό από ένα λιμάνι της ανατολικής Λιβύης το οποίο ελέγχουν αντάρτες, ανακοίνωσε το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας. Η ομάδα των ειδικών δυνάμεων του αμερικανικού ναυτικού επιβιβάστηκε στο πλοίο βράδυ , ενώ αυτό έπλεε σε διεθνή ύδατα, νοτιοανατολικά της Κύπρου. «Κανείς δεν τραυματίστηκε όταν οι δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών, μετά από αίτημα τόσο της λιβυκής όσο και της κυπριακής κυβέρνησης, επιβιβάστηκαν και πήραν τον έλεγχο του δεξαμενόπλοιου Μόρνινγκ Γκλόρι», ανέφερε το Πεντάγωνο σε ανακοίνωσή του. Το δεξαμενόπλοιο «μεταφέρει φορτίο πετρελαίου που ανήκει στην Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Λιβύης. Το πλοίο και το φορτίο του είχε παράνομα αναχωρήσει από το λιμάνι Ες Σίντερ της Λιβύης» ανέφερε ακόμη η ανακοίνωση του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας. Το δεξαμενόπλοιο θα κατευθυνθεί προς λιμάνι της Λιβύης από ομάδα Αμερικανών που θα ελέγχουν την πορεία του, σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση. «Η κυβέρνηση εκφράζει τις ευχαριστίες και την εκτίμησή της σε όλους εκείνους που συμμετείχαν στην επιχείρηση και ιδίως τους διεθνείς εταίρους της, μεταξύ των οποίων οι κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Κυπριακής Δημοκρατίας» αναφέρεται σε ανακοίνωση της κυβέρνησης της Λιβύης που δημοσιεύθηκε στον ιστότοπό της. Οι αντάρτες που ελέγχουν σταθμούς μεταφόρτωσης πετρελαίου στον ανατολικό τομέα της Λιβύης και τάσσονται υπέρ της ομοσπονδοποίησης της χώρας, απαιτούν τα έσοδα του πετρελαίου να παραμένουν εντός της περιοχής τους και δεν υπακούουν στις εντολές της κεντρικής κυβέρνησης στην Τρίπολη. Η κυβέρνηση της Λιβύης προειδοποίησε όμως ότι οι εξαγωγές πετρελαίου είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας της χώρας και ότι «οποιαδήποτε παρέμβαση σε αυτές δεν είναι αποδεκτή». Ο πρόεδρος του Εθνικού Κογκρέσου Νούρι Αμπού Σαχμάιν την Τετάρτη έδωσε στους φεντεραλιστές διορία δύο εβδομάδων για να παραδώσουν τον έλεγχο των λιμανιών ειδάλλως θα αναληφθεί στρατιωτική δράση. Ωστόσο, ο υπουργός Δικαιοσύνης Σάλεχ αλ Μεργκάνι, μιλώντας στη Βεγγάζη, φάνηκε να αποκλείει το ενδεχόμενο να διαταχθεί η έναρξη στρατιωτικής δράσης με στόχο την ανακατάληψη των τερματικών σταθμών και των λιμανιών που ελέγχουν οι αντάρτες. «Το πετρέλαιο (. . .) δεν αξίζει ούτε μία σταγόνα αίματος», είπε χαρακτηριστικά.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία