 |
|
|  Δευτέρα 30/4
Δανός πολίτης καταδικάστηκε στη Μαλαισία για τη διασπορά "ψευδών ειδήσεων", η πρώτη τέτοια καταδίκη στη χώρα
Reuters
Μαλαισιανό δικαστήριο καταδίκασε σήμερα έναν Δανό πολίτη για τις αβάσιμες επικρίσεις του εναντίον της αστυνομίας σε ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης, στην πρώτη καταδίκη βάσει του νέου νόμου για τις ψευδείς ειδήσεις.
Ο Σάλαχ Σάλεμ Σάλεχ Σουλεϊμάν, 46 ετών, κατηγορούνταν για διασπορά ψευδών ειδήσεων αφού ανήρτησε στο YouTube ένα βίντεο στο οποίο κατηγορούσε την αστυνομία ότι χρειάστηκε 50 λεπτά για να επέμβει μετά την κλήση που έλαβε για μια επίθεση με πυρά εναντίον Παλαιστίνιου καθηγητή στις 21 Απριλίου.
Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι επενέβη μόλις 8 λεπτά μετά την κλήση για το περιστατικό που σημειώθηκε στην Κουάλα Λουμπούρ. Η κατηγορία που διατυπώθηκε εναντίον του Σουλεϊμάν ήταν ότι «διέσπειρε ψευδείς ειδήσεις μέσω ενός βίντεο στο YouTube με κακή πρόθεση».
Ο κατηγορούμενος, που δεν εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο στη δίκη, δήλωσε ένοχος, όμως πρόσθεσε ότι ανήρτησε το βίντεο σε μια «στιγμή οργής» και πρόσθεσε ότι δεν σκόπευε να βλάψει κανέναν.
«Δέχθηκα ότι έκανα λάθος (…) Ζητώ ειλικρινά συγγνώμη από όλους στη Μαλαισία, όχι μόνο στη μαλαισιανή αστυνομία», επεσήμανε ο Σουλεϊμάν, ένας Δανός πολίτης με καταγωγή από την Υεμένη.
Η Μαλαισία είναι μεταξύ των πρώτων λίγων χωρών που έχουν νομοθετήσει κατά των ψευδών ειδήσεων. Επικριτές του νόμου καταγγέλλουν ότι έχει στόχο να φιμώσει τους διαφωνούντες και να περιορίσει την ελευθερία του λόγου ενόψει των εκλογών που θα διεξαχθούν στη χώρα στις 9 Μαΐου.
Οι ένοχοι μπορούν να καταδικαστούν να πληρώσουν πρόστιμό έως και 105.000 ευρώ και σε ποινή κάθειρξης έως και έξι ετών.
Ο δικαστής επέβαλε πρόστιμο 2.100 ευρώ στον Σουλεϊμάν, ο οποίος τελικά θα εκτίσει ποινή φυλάκισης ενός μήνα καθώς δεν μπορούσε να καταβάλει το πρόστιμο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
