 |
|
|  Τετάρτη 2/5
Βίαια επεισόδια στο Παρίσι στο περιθώριο της πορείας για την Εργατική Πρωτομαγιά
ΠΑΡΙΣΙ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Ολυμπία Τσίπηρα
Με επεισόδια πρωτοφανούς βιαιότητας τερμάτισε στο Παρίσι η πορεία για την εργατική Πρωτομαγιά, χωρίς να κατορθώσουν οι διαδηλωτές να φθάσουν στον αρχικό προορισμό τους νότια της πρωτεύουσας. Σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδρομή έπρεπε να περάσουν από τη γέφυρα του Austerlitz που ενώνει την δεξιά όχθη του Σηκουάνα, όπου βρίσκεται το σημείο εκκίνησης στην πλατεία της Βαστίλης, με την αριστερά.
Τη γέφυρα όμως είχαν μπλοκάρει 1.200 κουκουλοφόροι γνωστοί ως « Black blocks » αποφασισμένοι να «προσφέρουν» μια μέρα «κόλασης» στον Ε. Μακρόν και «στον κόσμο του», όπως είχαν δηλώσει στο Facebook μέσω του ακροαριστερού κινήματος Mili (Mouvement inter luttes indépendant- Ανεξάρτητο κίνημα εσωτερικών αγώνων).
Παρ' ότι η Εισαγγελία Παρισίων είχε προειδοποιήσει για τον κίνδυνο επεισοδίων, και παρά τις ενισχυμένες αστυνομικές δυνάμεις με 22 έκτακτες μονάδες των γαλλικών ΜΑΤ (CRS), οι Black Blocks τα κατάφεραν και το μπουλεβάρτο «de l'Hopital» κατά μήκος του σταθμού του Austerlitz έζησε κοντά 4 ώρες πραγματικής κόλασης.
Οι κουκουλοφόροι έσπασαν και έκαψαν ό,τι βρήκαν μπροστά τους, που μπορεί να συμβόλιζε το κράτος ή τον καπιταλισμό. Έσπασαν βιτρίνες, κατέστρεψαν ένα Μac Donald, μία αντιπροσωπεία αυτοκινήτων και σταθμευμένα αυτοκίνητα. Έφτιαξαν οδοφράγματα, έριξαν βόμβες μολότοφ και έβαλαν φωτιές στα δοχεία απορριμμάτων ή στα σκέπαστρα στις στάσεις λεωφορείων. Με λοστούς ξεσήκωσαν το λιθόστρωτο του μπουλεβάρτου εκσφενδονίζοντας τις πέτρες στα ΜΑΤ που απάντησαν με νερό υπό πίεση και δακρυγόνα.
Πλησιάζοντας τη γέφυρα οι επικεφαλής της πορείας, και διαπιστώνοντας την έκρυθμη κατάσταση, οπισθοδρόμησαν και πολλοί διαδηλωτές κατέβηκαν στην αποβάθρα κατά μήκος του Σηκουάνα, που είναι ταχείας κυκλοφορίας για τα αυτοκίνητα, προκαλώντας την πλήρη σύγχυση.
Το ερώτημα πολλών είναι γιατί η αστυνομία δεν διέλυσε έγκαιρα τους Black blocks πάνω στη γέφυρα Austerlitz, αφού η Εισαγγελία είχε ήδη προειδοποιήσει για τον κίνδυνο.
Αναγνωρίζεται ότι υπήρξε πράγματι αποτελεσματικός έλεγχος για τα άτομα που πήραν μέρος στην πορεία. Αυτή τη φορά όμως οι ταραξίες άλλαξαν μέθοδο και αντί να δράσουν στο τέλος της πορείας, βγήκαν μπροστά, δίνοντας ραντεβού στη γέφυρα. Εκεί πέρασαν χωρίς να τους γίνει έλεγχος για το τι μετέφεραν στα σακίδιά τους.
Σύσσωμη η αντιπολίτευση καταδίκασε τα επεισόδια και ιδίως την αναποτελεσματικότητα του κράτους. Ο καθένας όμως σχολίασε με τον τρόπο του: για την Μαρίν Λεπέν τα επεισόδια έγιναν από τις ακροαριστερές, αναρχικές ομάδες, για τον Ζαν Λυκ Μελανσόν οι ταραξίες προέρχονταν από ακροδεξιές ομάδες.
Τελικά σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου εσωτερικών 140.000 άτομα διαδήλωσαν σε όλη τη χώρα, εκ των οποίων 50.000 στο Παρίσι. Κατά την άποψη του συνδικάτου CGT που οργάνωσε τις διαδηλώσεις, ο συνολικός αριθμός των διαδηλωτών έφτασε τις 210.000.
Στην Αυστραλία όπου βρίσκεται ο Γάλλος πρόεδρος ήταν νύχτα κατά τη διάρκεια των επεισοδίων. Έτσι όλοι περιμένουν την πρωινή αντίδραση του Ε. Μακρόν για την πρώτη αυτή ταραχώδη «κοινωνική άνοιξη» της προεδρίας του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
