 |
|
|  Πέμπτη 3/5
Δύο έφηβες έπεσαν θύματα ομαδικών βιασμών στην Ινδία, και η μία εξ αυτών αυτοκτόνησε!!
Reuters
Δύο έφηβες έπεσαν θύματα ομαδικού βιασμού σε δύο διαφορετικά περιστατικά στην Ινδία τις τελευταίες τέσσερις ημέρες, φέροντας ξανά στο προσκήνιο τη μάστιγα που ταλανίζει τη χώρα παρά την απόφαση να επιβάλλεται η θανατική ποινή στους βιαστές κοριτσιών μικρότερων των 12 ετών.
Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι δεν έχει προχωρήσει σε συλλήψεις σε καμία από τις δύο υποθέσεις.
Το ένα θύμα ήταν ένα 16χρονο κορίτσι, το οποίο αυτοκτόνησε αφού βιάστηκε από οκτώ άνδρες την Κυριακή στην περιοχή Νουχ του Πολιτείας Χαριάνα, δήλωσε ο αξιωματούχος της αστυνομίας Ναζνίν Μπάσιν.
Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, το κορίτσι απήχθη από το σπίτι του όπου ήταν μόνη της και τη βίασαν άνδρες του χωριού της. Το θύμα απαγχονίστηκε τη Δευτέρα και η αστυνομία έχει καταγράψει μια υπόθεση βιασμού, απαγωγής και ηθικής αυτουργίας σε αυτοκτονία εναντίον των δραστών, οι οποίοι όμως δεν έχουν συλληφθεί.
Την Τρίτη μια 19χρονη κοπέλα έπεσε θύμα βιασμού από πέντε άνδρες, μεταξύ των οποίων και ο οδηγός ενός ταξί σε άλλη περιοχή της ίδιας πολιτείας.
Ο οδηγός είπε ψέματα στην κοπέλα ότι έχασε το λεωφορείο που θα την πήγαινε σπίτι της και προσφέρθηκε να τη μεταφέρει ως μια άλλη στάση, σύμφωνα με τον Ραβίντρα Κούμαρ, εκπρόσωπο της αστυνομίας, επικαλούμενο τη μαρτυρία του θύματος.
Τότε τη μετέφερε σε μια ερημική τοποθεσία κοντά στην πόλη Γκουρουγκράμ όπου τη βίασε ο οδηγός και τέσσερις συνεργοί του που περίμεναν εκεί, πρόσθεσε ο Κούμαρ.
«Έχει καταγραφεί μια υπόθεση ομαδικού βιασμού, η οποία επιβεβαιώθηκε από την ιατρική εξέταση του θύματος. Η υπόθεση ερευνάται», τόνισε ο Κούμαρ.
Η Γκουρουγκράμ, στα νοτιοδυτικά περίχωρα του Νέου Δελχί, είναι μια γρήγορα αναπτυσσόμενη πόλη, όπου έχουν τα γραφεία τους δεκάδες διεθνείς εταιρείες.
Τα περιστατικά αυτά σημειώθηκαν λιγότερο από ένα μήνα αφού η Ινδία υιοθέτησε τη θανατική ποινή για τον βιασμό κοριτσιών μικρότερων των 12 ετών και αύξησε τις ποινές κάθειρξης για τον βιασμό μεγαλύτερων κοριτσιών και γυναικών μετά την κατακραυγή που ξέσπασε έπειτα από τον βιασμό και τον φόνο ενός κοριτσιού στην Πολιτεία Τζαμού και Κασμίρ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
