 |
|
|  Παρασκευή 4/5
Τη διάλυσή της και το τέλος της πολιτικής της δράσης ανακοίνωσε τη βασική αυτονομιστική οργάνωση ETA
AFP-Reuters
Η βασκική αυτονομιστική οργάνωση ETA ανακοίνωσε τη διάλυσή της και το τέλος της πολιτικής δράσης, θέτοντας τέρμα στην τελευταία ένοπλη εξέγερση στη δυτική Ευρώπη, που προκάλεσε περισσότερους από 800 θανάτους και χιλιάδες τραυματίες στη διάρκεια δεκαετιών.
Σε μια «τελική διακήρυξη» που φέρει ημερομηνία 3 Μαΐου που διανεμήθηκε στον τύπο η παράνομη οργάνωση δηλώνει ότι «διέλυσε όλες τις δομές της» και ότι «τερματίζει κάθε πολιτική δράση».
Η ETA ιδρύθηκε το 1959 όταν την Ισπανία κυβερνούσε ο δικτάτορας Φρανθίσκο Φράνκο. Στα χρόνια της δράσης της για την ανεξαρτησία της Χώρας των Βάσκων, στις επιθέσεις που εξαπέλυσε στην Ισπανία και τη Γαλλία, σκοτώθηκαν τουλάχιστον 829 άνθρωποι.
Αποδεκατισμένη λόγω της σύλληψης των αρχηγών της, έχοντας λάβει την απόρριψη του πληθυσμού, η οργάνωση, που χαρακτηρίζεται τρομοκρατική από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είχε αποκηρύξει τη βία από το 2011 και είχε παραδώσει τα όπλα της το περασμένο έτος.
Προχώρησε σε ένα επιπλέον βήμα με μια επιστολή που φέρει ημερομηνία 16 Απριλίου και δημοσιεύθηκε χθες στον ισπανικό Τύπο, όπου ανακοίνωνε ότι «διέλυσε πλήρως όλες τις δομές της». Η επιστολή απευθυνόταν σε προσωπικότητες που την προέτρεψαν να αποκηρύξει τη βία, όπως ο τέως Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Άναν ή ο πρώην επικεφαλής του ιρλανδικού Σιν Φέιν, Τζέρι Άνταμς, σύμφωνα με ένα μέλος της βασικής περιφερειακής κυβέρνησης.
Σε επιστολή που αναγνώστηκε στα κεντρικά γραφεία μιας ομάδας επίλυσης συγκρούσεων με έδρα τη Γενεύη, η οργάνωση αναφέρει ότι έφθασε στο τέλος.
«Έχουμε λάβει αυτή, την τελευταία μας απόφαση ώστε να περάσουμε σε μία νέα ιστορική φάση», αναφέρεται στην επιστολή που υπογράφει η Euskadi Ta Askatasuna (ΕΤΑ).
«Η ETA γεννήθηκε από τον λαό και τώρα επιστρέφει στον λαό» αναφέρεται στην επιστολή, την οποία ανέγνωσε ο Ντέιβιντ Χάρλαντ, εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου για τον Ανθρωπιστικό Διάλογο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
