 |
|
|  Παρασκευή 4/5
Η αποφυλάκιση ενός βιαστή προκαλεί αντιδράσεις στην Ισπανία, μετά το σκάνδαλο με την "αγέλη των λύκων"
AFP
Η αποφυλάκιση ενός κατά συρροή βιαστή που πέρασε 20 χρόνια στη φυλακή, για τον οποίο όμως η διεύθυνση των φυλακών δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να επαναλάβει τα εγκλήματά του, προκάλεσε αντιδράσεις στην Ισπανία, μία εβδομάδα μετά την απόφαση αθώωσης της «αγέλης των λύκων», της ομάδας των 5 ανδρών που κατηγορήθηκαν για τον βιασμό μιας νεαρής κοπέλας, ωστόσο απαλλάχθηκαν των κατηγοριών.
Η κοινή γνώμη της Ισπανίας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στο θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης, ιδίως μετά την 26η Απριλίου, όπου δικαστήριο της χώρας έκρινε ένοχους για τη «σεξουαλική ασέλγεια» –κι όχι για τον «βιασμό» του 18χρονου θύματος– πέντε άνδρες, που αυτοαποκαλούνταν η «αγέλη των λύκων».
Πολλές γυναίκες συμμετείχαν σε μια εκστρατεία που οργανώθηκε στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, όπου αποκάλυψαν την κακοποίηση που υπέστησαν, υπό την ετικέτα #cuéntalo (αφηγήσου-τη).
Oι εικόνες που μεταδόθηκαν από τα τηλεοπτικά δίκτυα του πρώην κρατούμενου Γκ.Κ, προκάλεσαν αντιδράσεις. Oι κάμερες ανέμεναν έξω από το σωφρονιστικό κατάστημα τον αποφυλακισθέντα, ο οποίος είχε καταδικαστεί για 15 σεξουαλικές επιθέσεις υπό την απειλή μαχαιριού και δύο απόπειρες στη Βαρκελώνη (βορειοανατολικά), το διάστημα 1997-1998.
Φορώντας κουκούλα και χρησιμοποιώντας ένα μαντήλι για να καλυφθεί και να μην αποκαλύψει το πρόσωπό του, ο Ισπανός εξέφρασε τη λύπη του για τον πόνο που προκάλεσε και διαβεβαίωσε τα ΜΜΕ για την αποτελεσματική επανένταξή του στην κοινωνία. «Τα προγράμματα για τους ανθρώπους που διέπραξαν τα ίδια εγκλήματα με εμένα είναι αποτελεσματικά εάν το θέλουμε. Εάν δεν το θέλουμε, σίγουρα, παραμένουμε ίδιοι. Εγώ τα κατάφερα» υπογράμμισε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
