 |
|
|  Σάββατο 5/5
Με διαδηλώσεις και τα αποκαλυπτήρια ενός μεγάλου αγάλματος γιορτάζει η πόλη Τριρ τής Γερμανίας τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ
AFP
Η Γερμανία γιορτάζει σήμερα τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ, όμως πολλές διαδηλώσεις απειλούν να αμαυρώσουν τους εορτασμούς καθώς η κληρονομιά του φιλοσόφου παραμένει αμφιλεγόμενη στη χώρα, σχεδόν 30 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Τουλάχιστον 300 εκδηλώσεις –εκθέσεις, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις, συνέδρια– έχουν προγραμματιστεί στην πόλη Τριρ, όπου γεννήθηκε ο Μαρξ στις 5 Μαΐου 1818, για να τιμήσουν την κληρονομιά του συγγραφέα του "Κεφαλαίου" και θεμελιωτή του κομμουνισμού.
Το αποκορύφωμα των εορτασμών θα είναι τα αποκαλυπτήρια, σήμερα το μεσημέρι, του γιγαντιαίου ορειχάλκινου αγάλματος του Μαρξ, ύψους 5,5 μέτρων, που πρόσφερε στην πόλη η Κίνα.
Πολλές διαδηλώσεις αναμένεται να γίνουν επίσης σήμερα, από οργανώσεις και κόμματα που διαμαρτύρονται για τις τιμές που αποδίδονται στον Καρλ Μαρξ, τον οποίο θεωρούν "πατέρα" των κομμουνιστικών δικτατοριών. "Θέλουμε να διαμαρτυρηθούμε θορυβωδώς για τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος και να ακουστεί η φωνή μας κατά της εξύμνησης του μαρξισμού" δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ντίτερ Ντομπρόφσκι, πρόεδρος της Ένωσης Οργανώσεων Θυμάτων της Κομμουνιστικής Τυραννίας. Ο Μαρξ "έθεσε τα θεμέλια στα οποία βασίστηκαν όλες οι κομμουνιστικές δικτατορίες μέχρι και σήμερα", πρόσθεσε.
"Να μην ξεχνάμε τα θύματα του κομμουνισμού - Να ξεμπροστιάσουμε τον Μαρξ" είναι το σύνθημα που προβάλλει από την πλευρά του το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), το οποίο, σε μεγάλο βαθμό, χρωστά την άνοδό του στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές στις ψήφους που έλαβε από περιοχές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.
Απέναντι στην AfD που οργανώνει μια "σιωπηλή συγκέντρωση" σήμερα στους δρόμους της Τριρ, προβλέπεται να γίνει και μια αντιδιαδήλωση: ενάντια στην AfD και τις αντιμεταναστευτικές θέσεις της, αλλά και κατά του αγάλματος που οι ακτιβιστές το χαρακτηρίζουν δώρο μιας "αυταρχικής δικτατορίας".
Ο δήμαρχος της Τριρ, ο Σοσιαλδημοκράτης Βόλφραμ Λάιμπε, απορρίπτει τις επικρίσεις εκείνων που τον κατηγορούν ότι δέχτηκε το άγαλμα για να προσελκύσει τουρίστες και Κινέζους επενδυτές. Πρόκειται απλώς για "μια φιλική χειρονομία" εκ μέρους του Πεκίνου, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο. Γνωρίζει επίσης ότι υπάρχει πραγματικός κίνδυνος βανδαλισμού του αγάλματος, κάτι όμως που δεν φαίνεται να τον ανησυχεί: "Σε μια μεγάλη πόλη, αυτά συμβαίνουν. Δεν θα χάσω τον ύπνο μου", σχολίασε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
