 |
|
|  Σάββατο 5/5
Tρόμος στην Ινδία: Δύο άνδρες βίασαν και έκαψαν ζωντανή μια έφηβη
AFP-Reuters
Δύο άνδρες βίασαν μια έφηβη και την έκαψαν ζωντανή επειδή οι δημογέροντες της κοινότητας αποφάσισαν να τους τιμωρήσουν για την πράξη τους, σε άλλη μια φρικιαστική σεξουαλική επίθεση που σημειώνεται την τελευταία περίοδο στην Ινδία.
Το κορίτσι, ηλικίας 16 ετών, απήχθη από το σπίτι της οικογένεια την Πέμπτη ενώ οι γονείς της είχαν πάει σε έναν γάμο. Οι δράστες την οδήγησαν σε ένα δάσος, στο κρατίδιο Τζάρχαντ και την βίασαν.
Η οικογένεια προσέφυγε στο συμβούλιο των δημογερόντων του χωριού και οι τελευταίοι καταδίκασαν τους δράστες να κάνουν εκατό... κοιλιακούς και να καταβάλουν πρόστιμο 50.000 ρουπίες (περίπου 700 ευρώ). Εξοργισμένοι από την ποινή τους, οι δύο άνδρες ξυλοκόπησαν τους γονείς της 16χρονης. "Κατόπιν έσπευσαν στο σπίτι (του θύματος) και την έκαψαν ζωντανή, με τη βοήθεια συνεργών τους" ανέφερε η τοπική αστυνομία.
Τα τοπικά συμβούλια λύνουν συχνά τις διαφορές στην Ινδία, παρακάμπτοντας το δικαστικό σύστημα που είναι αργό και πολύ ακριβό για τις φτωχότερες οικογένειες. Μολονότι οι αποφάσεις τους δεν έχουν νομική ισχύ, η επιρροή τους στις αγροτικές κοινότητες παραμένει σημαντική.
Οι δράστες διέφυγαν και η αστυνομία έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό τους.
Μολονότι η νομοθεσία που αφορά τους βιασμούς στην Ινδία άλλαξε και οι ποινές έχουν γίνει πολύ πιο αυστηρές, την τελευταία περίοδο έχουν καταγγελθεί αλλεπάλληλες σεξουαλικές επιθέσεις. Την Παρασκευή ένας 55χρονος άνδρας αυτοκτόνησε αφού κατηγορήθηκε ότι βίασε ένα παιδί 9 ετών στο κρατίδιο Άντρα Πραντές. Τον περασμένο μήνα, ο ομαδικός βιασμός και η δολοφονία ενός παιδιού οκτώ ετών στο κρατίδιο Τζάμου και Κασμίρ προκάλεσε τις οργισμένες αντιδράσεις των κατοίκων που οργάνωσαν μεγάλες διαδηλώσεις. Περίπου 40.000 βιασμοί καταγγέλθηκαν στην Ινδία το 2016 αλλά εκτιμάται ότι ο αριθμός είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερος, αφού πολλά θύματα φοβούνται να αποκαλύψουν τι τους συνέβη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
