 |
|
|  Τετάρτη 9/5
Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ ένωσαν τη φωνή τους στο αμερικανικό Κογκρέσο
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Για δεύτερη συνεχόμενη μέρα συνεχίστηκε στην Ουάσινγκτον η εκστρατεία προώθησης της νομοθετικής ατζέντας της Ελληνο-Ισραηλινής Συμμαχίας στο Κογκρέσο (CHIA).
Οι διάδρομοι του Καπιτωλίου γέμισαν με νέους Ελληνοαμερικανούς επαγγελματίες, καθώς τα μέλη του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC), μαζί με τους συναδέλφους τους από την Αμερικανοεβραϊκή Επιτροπή (AJC), επιδόθηκαν σε έναν μαραθώνιο επαφών με βουλευτές και γερουσιαστές με σκοπό να τους ενημερώσουν για μια σειρά από θέματα κοινού ενδιαφέροντος.
Τα τρία βασικά ζητήματα στα οποία εστίασαν οι εκπρόσωποι του HALC και της AJC ήταν η άρση του εμπάργκο για την πώληση αμερικανικών όπλων στην Κύπρο, το πάγωμα της παράδοσης των μαχητικών αεροσκαφών F-35 στην Τουρκία, αλλά και η περαιτέρω ανάπτυξη των διπλωματικών σχέσεων του Ισραήλ με άλλες χώρες, με αφορμή την 70η επέτειο ανεξαρτησίας της χώρας.
Στην πλειοψηφία τους τα μέλη του Κογκρέσου φάνηκαν να συμφωνούν ότι η Τουρκία διαδραματίζει έναν αποσταθεροποιητικό ρόλο στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και ότι είναι ανάγκη να συνεχιστεί η προσπάθεια για την περαιτέρω ανάπτυξη των διπλωματικών σχέσεων του Ισραήλ, δεδομένου ότι ένας σημαντικά μεγάλος αριθμός χωρών εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει την ύπαρξη του. Ωστόσο, μια μικρή μειοψηφία εξέφρασε επιφυλάξεις για την άρση του εμπάργκο στην Κύπρο υποστηρίζοντας πως μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να διαταράξει ακόμα περισσότερο τις ήδη τεταμένες σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία.
Σε αυτή την άποψη τα μέλη του HALC και της AJC αντέτειναν πως η Κύπρος αναγκάζεται να καταφύγει στην αγορά όπλων από την ρωσική αμυντική βιομηχανία, γεγονός που οδηγεί στην αύξηση της ρωσικής επιρροής στο νησί, και υπενθύμισαν την σημαντική βοήθεια που έχει προσφέρει η χώρα στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, κάτι που φάνηκε να κεντρίζει το ενδιαφέρον ιδίως των Ρεπουμπλικανών πολιτικών.
Οι διάφορες ομάδες που πραγματοποίησαν τις επαφές στο Κογκρέσο ήταν μικτές υπό την έννοια ότι συμπεριλάμβαναν τόσο μέλη του HALC όσο και της AJC. Κατά την διάρκεια των συζητήσεων οι γερουσιαστές και οι βουλευτές δεν γνώριζαν ποιος εκπροσωπεί την κάθε πλευρά, γεγονός που οδήγησε σε πάρα πολλές περιπτώσεις τα μέλη του HALC να υπερασπίζονται τα ισραηλινά θέματα και αντιστοίχως τα μέλη της AJC να συνηγορούν υπέρ των ελληνικών θέσεων.
Αξίζει να σημειωθεί πως η κάθε πλευρά εμφανίστηκε πολύ καλά ενημερωμένη για τα αντίστοιχα θέματα της άλλης, τα όποια τα υπερασπίστηκε σαν να ήταν δικά της στις περιπτώσεις που χρειάστηκε. Μάλιστα τα μέλη της AJC υπενθύμισαν επανειλημμένα στους Αμερικανούς πολιτικούς τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε η Κύπρος στο να αναγνωρίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση την Χεζμπολάχ ως τρομοκρατική οργάνωση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
