Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 10/5

Απίστευτο- Η Μαλαισία θα αποκτήσει τον γηραιότερο ηγέτη στον κόσμο, καθώς νέος πρωθυπουργός αναμένεται να ορκιστεί ο... 92χρονος Μαχάτιρ Μοχάμαντ



AFP-Reuters

Ο πρώην ισχυρός άνδρας της Μαλαισίας, ο 92χρονος Μαχάτιρ Μοχάμαντ, δήλωσε ότι αναμένει να ορκιστεί νέος πρωθυπουργός της χώρας σήμερα μετά την ιστορική νίκη του συνασπισμού του στις χθεσινές βουλευτικές εκλογές επί του συνασπισμού του οποίου ηγούνταν στο παρελθόν. «Αναμένουμε ότι θα ορκιστώ πρωθυπουργός σήμερα», δήλωσε ο Μοχάμαντ στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ενώ πρόσθεσε ότι μια κάποια «σύγχυση» που επικρατούσε γύρω από τη διαδικασία ορκωμοσίας έχει διευθετηθεί. «Ελπίζουμε ότι ως τις 17:00 (τοπική ώρα, 12:00 ώρα Ελλάδας) σήμερα θα έχουμε πρωθυπουργό. Οποιαδήποτε καθυστέρηση σημαίνει ότι δεν υπάρχει κυβέρνηση. Αν δεν υπάρχει κυβέρνηση, δεν υπάρχουν νόμοι και θεσμοί», προειδοποίησε. Ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης υπό τον Μαχάτιρ κέρδισε 121 έδρες στο κοινοβούλιο σε σύνολο 222, δηλαδή την απόλυτη πλειοψηφία. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός Νατζίμπ Ραζάκ έχει ανακοινώσει ότι δέχεται την ετυμηγορία της κάλπης, υπογραμμίζοντας όμως ότι ο βασιλιάς είναι αυτός που θα αποφασίσει ποιος θα είναι ο νέος πρωθυπουργός καθώς κανένα κόμμα από μόνο του δεν κέρδισε την πλειοψηφία. Η δημοτικότητα του Νατζίμπ είχε υποστεί ισχυρό πλήγμα εξαιτίας του αυξανόμενου κόστους ζωής στη Μαλαισία και ενός σκανδάλου πολλών δισεκατομμυρίων στο οποίο φέρεται να εμπλέκεται. Ο Μαχάτιρ κυβερνούσε τη Μαλαισία επί 22 χρόνια – από το 1981 ως το 2003 οπότε παραιτήθηκε-- και η αναπάντεχη επιστροφή του στην πρωθυπουργία τερματίζει τη μέχρι πρότινος αήττητη ηγεμονία του Barisan Nasional, του συνασπισμού που βρίσκεται στην εξουσία από το 1957, οπότε η χώρα κέρδισε την ανεξαρτησία της από τη Βρετανία, και του οποίου ήταν παλαιότερα ο ίδιος επικεφαλής. «Ναι, ναι, είμαι ακόμη ζωντανός», δήλωσε ο Μαχάτιρ στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, ενώ διαβεβαίωσε ότι «δεν αποζητούμε εκδίκηση (…) αυτό που θέλουμε είναι να αποκαταστήσουμε το κράτος δικαίου», τόνισε ο Μαχάτιρ αναφερόμενος στη διακυβέρνηση του Νατζίμπ. Υπό την ηγεσία του Μαχάτιρ η Μαλαισία έγινε μία από τις πιο γρήγορα αναπτυσσόμενες χώρες της Ασίας, όμως υπήρξε ένας αυταρχικός πρωθυπουργός, ο οποίος εκμεταλλεύθηκε αμφιλεγόμενους νόμους για εξοντώσει τους αντιπάλους του. Μεταξύ τους ήταν και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησής του, ο Άνουαρ Ιμπραχίμ, ο οποίος αποπέμφθηκε αφού κατηγορήθηκε για διαφθορά και σοδομία, και αργότερα φυλακίστηκε βάσει της δεύτερης κατηγορίας, επειδή ζήτησε να γίνουν οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Ο Μαχάτιρ ήταν επίσης μέντορας του Νατζίμπ, ο οποίος έγινε πρωθυπουργός το 2008 Ο βασιλιάς αναμένεται να υπογράψει σήμερα την επιστολή με την οποία θα ορίζει τον νέο πρωθυπουργό της Μαλαισίας στη διάρκεια τελετής στο παλάτι του στην Κουάλα Λουμπούρ.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία