 |
|
|  Παρασκευή 11/5
ΗΠΑ-Βόρεια Κορέα
Από τον πόλεμο δηλώσεων στην ιστορική Σύνοδο
ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Στην ιστορική Σύνοδο μεταξύ τους την 12η Ιουνίου στη Σιγκαπούρη, οι Ντόναλντ Τραμπ και Κιμ Γιονγκ Ουν θα εργαστούν «για την ειρήνη σε ολόκληρο τον κόσμο», σύμφωνα με τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Ωστόσο, κατά την έναρξη της θητείας του, τίποτα δεν προμήνυε ότι θα υπάρξει μια τόσο θεαματική εκτόνωση της έντασης στις σχέσεις Ουάσιγκτον- Πιονγκγιάνγκ.
Πυρηνικές απειλές
Την 2α Ιανουαρίου 2017, προτού καν αναλάβει καθήκοντα, ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ επιβεβαιώνει ότι η Βόρεια Κορέα δεν θα καταφέρει ποτέ να αναπτύξει «ένα πυρηνικό όπλο ικανό να πλήξει την αμερικανική επικράτεια».
Η διπλωματική επιλογή δεν φαίνεται να απορρίπτεται, τουλάχιστον έως εκείνη τη στιγμή: τον Μάιο του 2017, πριν από την κλιμάκωση των εντάσεων, ο Ντόναλντ Τραμπ δηλώνει έτοιμος να συναντηθεί με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας. «Εάν οι συνθήκες το επέτρεπαν προκειμένου να συναντηθώ με τον Κιμ Γιονγκ Ουν, θα το έκανα, μετά βεβαιότητας. Θα ήταν τιμή μου να το κάνω».
Όμως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, η Πιονγκγιάνγκ θα προχωρήσει σε δύο εκτοξεύσεις διηπειρωτικών πυραύλων και ο Κιμ θα διαβεβαιώσει ότι «όλη η αμερικανική επικράτεια βρίσκεται στην εμβέλειά μας».
Θα ακολουθήσει η κρίση στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, που θα σηματοδοτηθεί μεταξύ άλλων από την επιβολή αμερικανικών οικονομικών κυρώσεων και την υπόσχεση του μεγιστάνα προέδρου να απαντήσει με «φωτιά και οργή» σε κάθε επίθεση της Βόρειας Κορέας.
Οι Βορειοκορεάτες αντιδρούν με τη διεξαγωγή της έκτης πυρηνικής δοκιμής τους, διαβεβαιώνοντας ότι πραγματοποίησαν δοκιμή βόμβας υδρογόνου.
Ύβρεις σε προσωπικό επίπεδο
Η πολεμική ρητορική μεταξύ των δύο ηγετών θα πάρει πολύ σύντομα μια πολύ επιθετική τροπή σε προσωπικό επίπεδο.
Ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών τον Σεπτέμβριο του 2017, ο Ντόναλντ Τραμπ χαρακτηρίζει τον Κιμ «μικρόσωμο πυραυλάνθρωπο». Δύο ημέρες αργότερα, ο Βορειοκορεάτης απαντάει: «Θα εξημερώσω με τη φωτιά τον διανοητικά διαταραγμένο Αμερικανό γεροξεκούτη».
Τον Νοέμβριο του 2017, ο Ρεπουμπλικάνος μιλάει για ένα «άρρωστο κουτάβι» απευθυνόμενος στον Κιμ, προτού σπεύσει να κομπάσει, στις αρχές του 2018, για το μέγεθος του κουμπιού που θα πατήσει για μια επίθεση με πυρηνικά.
«Ενημερώστε τον ότι κι εγώ έχω ένα κουμπί για τα πυρηνικά, όμως είναι πολύ μεγαλύτερο και πολύ ισχυρότερο από το δικό του και λειτουργεί!».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
