 |
|
|  Δευτέρα 14/5
Εκδήλωση τιμής στον ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτη Θεόδωρο Γιουρτσίχιν-Γραμματικόπουλο ,παρουσία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή,στη Θεσσαλονίκη
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Σμαρώ Αβραμίδου
«Παιδιά, να μην φοβάστε, να έχετε μεγάλα όνειρα. Πρέπει να έχετε μεγάλα όνειρα και να θυμάστε ότι η δική σας ζωή είναι στα δικά σας χέρια». Με την παραίνεση αυτή προς τα μικρά παιδιά, ο Θεόδωρος Γιουρτσίχιν-Γραμματικόπουλος, ο πρώτος ελληνικής καταγωγής κοσμοναύτης, αποδέχθηκε την τιμή που του έγινε, στη γεμάτη αίθουσα του Βασιλικού Θεάτρου στη Θεσσαλονίκη, στην εκδήλωση «Πόντος Παντού», που διοργάνωσε ο αναπληρωτής τομεάρχης Εξωτερικών για θέματα Απόδημου Ελληνισμού της Νέας Δημοκρατίας, Σάββας Αναστασιάδης. Στην εκδήλωση παρευρέθησαν ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, Μαρία Σπυράκη, βουλευτές και στελέχη του κόμματος, ενώ τον Κυριάκο Μητσοτάκη εκπροσώπησε ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, Κώστας Τσιάρας.
«Είμαι τρεις φορές ευτυχισμένος, γιατί έχω τρεις πατρίδες. Έχω τρεις πατρίδες, τη μεγάλη που είναι η Ρωσία, τη Γεωργία όπου γεννήθηκα και την Ελλάδα, όπου πάντα με πολλή αγάπη έρχομαι εδώ, η καρδιά μου βρίσκεται εδώ, γιατί η μαμά μου και ο μπαμπάς μου ζούνε εδώ, στη Σίνδο», είπε ο Πόντιος κοσμοναύτης, γνωστοποιώντας ότι το πρώτο τηλεφώνημα που έκανε από το διάστημα ήταν στη μητέρα του. Πρόσθεσε, δε, πως το όνομα «ΑΡΓΩ», που έδωσε στο τελευταίο διαστημόπλοιο, με το οποίο ταξίδεψε στο διάστημα, συμβολίζει το αντάμωμα των τριών του πατρίδων και την αγάπη του για την Ελλάδα, την αρχαία ιστορία και την ελληνική μυθολογία. Ο Γιουρτσίχιν του οποίου οι γονείς, ο αδερφός και συγγενείς του κατοικούν στη Σίνδο Θεσσαλονίκης, έχει στο ενεργητικό του πέντε ταξίδια, συνολικά 537 ημέρες παραμονής στο διάστημα και έχει «περπατήσει» 52 ώρες στο κενό.
«Είναι μία τιμή που οφείλουμε όλοι οι Έλληνες -Πόντιοι και μη- στο πρόσωπο του Γιουρτσίχιν, διότι είναι από του ομογενείς που έχει μέσα στην καρδιά του βαθιά ριζωμένη τη φλόγα της αγάπης για την Ελλάδα», ανέφερε ο κ. Αναστασιάδης για την πρωτοβουλία της γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού της ΝΔ να διοργανώσει την εκδήλωση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
