 |
|
|  Τρίτη 15/5
Οι 10 πλουσιότεροι αστέρες της μουσικής σε Ηνωμένο Βασίλειο και Ιρλανδία
Sunday Times
Δημοσιεύτηκε η ετήσιας λίστας με τους πλουσιότερους στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία, τη Rich List των Sunday Times, στην οποία περιλαμβάνονται και τα ονόματα των 10 αστέρων της μουσικής με τη μεγαλύτερη περιουσία.
Ειδικότερα, φέτος ο Σερ Πολ ΜακΚάρτνεϊ και η σύζυγός του Νάνσι Σέβελ παραμένουν στην κορυφή της λίστας με τους πλουσιότερους μουσικούς, με περιουσία 820 εκατομμυρίων λιρών. Μάλιστα η περιουσία τους αυξήθηκε κατά 40 εκατ. αγγλικές λίρες τους τελευταίους 12 μήνες.
Οι U2 φιγουράρουν στην τρίτη θέση και ακολουθεί στην τέταρτη θέση ο Σερ Έλτον Τζον. Τρία μέλη των Rolling Stones βρίσκονται επίσης στη λίστα με τους πλουσιότερους μουσικούς σε Ηνωμένο Βασίλειο και Ιρλανδία, σύμφωνα με το NME.
Αναλυτικά η λίστα με τα ονόματα των 10 καλλιτεχνών.
1. Σερ Πολ ΜακΚάρτνεϊ και Νάνσι Σέβελ - 820 εκ. λίρες Αγγλίας (αύξηση 40 εκατ. λίρες)
2. Λόρδος Λόιντ Γουέμπερ - 740 εκατ. λίρες (χωρίς μεταβολή)
3.U2 – 569 εκατ. λίρες (αύξηση 21 εκατ. λίρες)
4. Σερ Έλτον Τζον – 300 εκατ. λίρες (αύξηση 10 εκατ. λίρες)
5. Σερ Μικ Τζάγκερ – 260 εκατ. λίρες (αύξηση 10 εκατ. λίρες)
6. Κιθ Ρίτσαρντς – 245 εκατ. λίρες (αύξηση 10 εκατ. λίρες)
7. Ολίβια και Ντάνι Χάρισον - 230 εκατ. λίρες (αύξηση 20 εκατ. λίρες)
8. Σερ Ρίνγκο Σταρ – 220 εκατ. λίρες (αύξηση 20 εκατ. λίρες)
9. Μάικλ Φλάτλεϊ – 202 εκατ. λίρες (αύξηση 2 εκατ. λίρες)
10. Στινγκ – 190 εκατ. λίρες (αύξηση 5 εκατ. λίρες)
Στη λίστα με τους πλουσιότερους μουσικούς κάτω των 30 ετών στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία, η Αντέλ παραμένει πρώτη με περιουσία 140 εκατομμύρια λίρες και ο Εντ Σίραν ανέβηκε στη δεύτερη θέση με αύξηση 28 εκατομμύρια λίρες που διαμόρφωσε την περιουσία του στα 80 εκατομμύρια λίρες. Ο Χάρι Στάιλς είναι στην τρίτη θέση με περιουσία 50 εκατ. λίρες, ο Νάιλ Χόραν στην τέταρτη (46 εκατ. λίρες) και ο Λίαμ Πέιν στην πέμπτη θέση μαζί με τον Λούι Τόμλισον (42 εκατ. λίρες).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
