|
| Tετάρτη 16/5
Μύλος στην Βρετανία-Το κοινοβούλιο της Σκωτίας απέρριψε το νομοσχέδιο για την αποχώρηση από την ΕΕ
AFP-Reuters
Το κοινοβούλιο της Σκωτίας αρνήθηκε σ να δώσει τη συγκατάθεσή του για το νομοσχέδιο-ναυαρχίδα για το Brexit, ωθώντας τη Βρετανία σε συνταγματικώς αχαρτογράφητα εδάφη, καθώς το Λονδίνο την ίδια ώρα πιέζει ώστε να εγκριθεί με κάθε τρόπο ο νόμος αυτός.
Με ψήφους 93 έναντι 30 το κοινοβούλιο της Σκωτίας δεν έδωσε την έγκρισή του στον Νόμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αποχώρηση) ο οποίος αυτήν την περίοδο συζητάται από τη Βουλή των Κοινοτήτων στο Λονδίνο. Με το νομοσχέδιο αυτό θα διακοπούν οι πολιτικοί, οικονομικοί και νομικοί δεσμοί του Ηνωμένου Βασιλείου με την ΕΕ.
Μολονότι το σκωτσέζικο κοινοβούλιο δεν μπορεί να ασκήσει βέτο, η άρνησή του να συγκατατεθεί συνιστά μια άνευ προηγουμένου συνταγματική σύγκρουση μεταξύ Εδιμβούργου και Λονδίνου, περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο τα σχέδια της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι.
Ο υπουργός Σκωτίας Ντέιβιντ Μάντελ είπε ότι το Λονδίνο θα εξακολουθήσει να προωθεί αυτό το νομοσχέδιο, όμως αφήνει ανοιχτό ένα παράθυρο για περαιτέρω συζητήσεις. "Θα υπάρξει μια ευκαιρία για περαιτέρω συνομιλίες. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι μπορούμε να επιλύσουμε αυτό το ζήτημα", είπε μιλώντας στο BBC.
Το Σκωτικό Εθνικό Κόμμα (SNP) που ελέγχει και την κυβέρνηση μειοψηφίας στη Σκωτία, θεωρεί από την πλευρά του ότι θα ήταν "εξωφρενικό" να επιβάλει η βρετανική κυβέρνηση το νομοσχέδιο αυτό στη Σκωτία. Το τοπικό κοινοβούλιο "μίλησε δυνατά και ξεκάθαρα, τώρα επαφίεται στην κυβέρνηση του ΗΒ να σεβαστεί αυτήν την ψήφο" είπε χαρακτηριστικά ο βουλευτής του SNP Ας Ντέναμ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|