 |
|
|  Παρασκευή 18/5
ΕΛΛΑΔΑ-Σκότωσε τον αδελφό του με ένα τηγάνι,άνευ λόγου και αιτίας-Ποινή ισόβιας κάθειρξης απο δικαστήριο τής Λάρισας
Πηγή: newsbeast.gr
Ομόφωνα ένοχος για τη φρικιαστική δολοφονία του ίδιου του αδερφού πριν από ένα χρόνο στο χωριό Φυτόκο Μαγνησίας, κρίθηκε ένας 42χρονος από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Λάρισας που τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη.
Ο άνδρας, άνευ λόγου και αιτίας, όπως αποδείχθηκε από την ακροαματική διαδικασία, χτύπησε τον νεαρότερο κατά τρία χρόνια αδερφό του, πολλές φορές με το τηγάνι της κουζίνας στο κεφάλι και εν συνεχεία τον έβγαλε έξω από το σπίτι.
Το θύμα ήταν το ένα από τα πέντε αδέρφια μιας οικογένειας. Ζούσε με τη μητέρα του σε ένα χωριό της Μαγνησίας, η οποία όμως έφυγε από τη ζωή πριν από περίπου 4 χρόνια. Για δύο χρόνια περίπου έκτοτε ζούσε ως άστεγος. Τον μάζεψε ο αδερφός του, το 2016 στην πατρική οικία και έμεναν μαζί. Ο αδερφός του, και κατηγορούμενος, ανέλαβε τη φροντίδα του και είχε ως αντάλλαγμα την αναπηρική του σύνταξη, την οποία και διαχειριζόταν αποκλειστικά.
Ο κατηγορούμενος όμως αποδείχθηκε πως είχε ροπή προς το αλκοόλ και ήταν ένας οξύθυμος χαρακτήρας. Παλιότερα είχε επιτεθεί στον αδερφό του με ένα μαχαίρι κουζίνας και απειλούσε και τη μητέρα του. Μάλωνε με τους γείτονες, οι οποίοι ανέφεραν πως αρκετά συχνά άκουγαν και φωνές από το σπίτι τους. Μια μέρα το θύμα είχε καταφύγει στο σπίτι γειτόνισσας για να ζητήσει βοήθεια, προκειμένου να σωθεί. Εν συνεχεία η γειτόνισσα δέχθηκε απειλές.
Πέρυσι τέτοιο καιρό τα δύο αδέρφια βγήκαν έξω. Βρέθηκαν σε δύο μπαρ όπου ο κατηγορούμενος κατανάλωσε αλκοόλ, με τον ιδιοκτήτη του ενός καταστήματος να αναφέρει στις καταθέσεις πως ο κατηγορούμενος όταν έπινε γινόταν εριστικός και τους θαμώνες να τονίζουν πως δημιουργούσε φασαρίες.
Ο άλλος αδερφός, το θύμα δηλαδή, ήπιε μόνο αναψυκτικό. Σταμάτησαν και σε ένα τρίτο μαγαζί για να φάνε. Γύρισαν σπίτι, φόρεσαν πιτζάμες και ετοιμάστηκαν για ύπνο. Όμως όταν βρέθηκαν στην κουζίνα ο κατηγορούμενος άρχισε να μαλώνει με το θύμα και αδερφό του. Πήρε το τηγάνι και άρχισε να τον χτυπά, αποφασιστικά, επανειλημμένα και με σφοδρότητα, στο κεφάλι, όπως κατηγορούνταν και αποδείχθηκε αναφέρει η εφημερίδα «Ελευθερία».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
