 |
|
|  Σάββατο 19/5
Περισσότεροι από 100 οι νεκροί από τη συντριβή αεροσκάφους στην Κούβα - Τρεις επιζώντες
AFP-Reuters
Περισσότεροι από 100 είναι οι νεκροί από τη συντριβή ενός αεροσκάφους Μπόινγκ 737 κοντά στην Αβάνα, μετέδωσε η κρατική τηλεόραση της Κούβας.
Τουλάχιστον τρεις γυναίκες ανασύρθηκαν ζωντανές από τα συντρίμμια και νοσηλεύονται σε τοπικό νοσοκομείο, σε κρίσιμη κατάσταση.
Η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο αεροπλάνο σβήστηκε και οι αρχές έχουν αρχίσει το δύσκολο έργο της αναγνώρισης των θυμάτων. Όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος της Κούβας ,Μιγκέλ Ντίας-Κανέλ, έχει ήδη ξεκινήσει η έρευνα για τα αίτια του πολύνεκρου δυστυχήματος.
Συνολικά, στο αεροσκάφος επέβαιναν 114 άνθρωποι, εκ των οποίων οι 105 επιβάτες και εννέα μέλη του πληρώματος. Μεταξύ των επιβατών ήταν και πέντε παιδιά. Σύμφωνα με τα κρατικά κουβανικά μέσα ενημέρωσης, όλα τα μέλη του πληρώματος ήταν ξένοι. Δεν έχει διευκρινιστεί μέχρι στιγμής αν μεταξύ των επιβατών υπήρχαν και αλλοδαποί.
Το αεροσκάφος Boeing 737 που εκτελούσε πτήση από την Αβάνα για την πόλη Ολγκίν έπεσε σε ένα πατατοχώραφο, στα νότια της κουβανικής πρωτεύουσας λίγη ώρα μετά την απογείωσή του από το διεθνές αεροδρόμιο Χοσέ Μαρτί. Το Ολγκίν έχει κάποιες από τις ωραιότερες παραλίες του νησιού και προσελκύει πολλούς τουρίστες.
"Ακούσαμε μια έκρηξη και μετά είδαμε ένα τεράστιο σύννεφο καπνού" είπε ο Χιλμπέρτο Μενέντες, ο οποίος διατηρεί εστιατόριο κοντά στο σημείο της συντριβής, στην αγροτική κοινότητα Μπογιέρος.
Ο Κάρλος Αλμπέρτο Μαρτίνες, ο διευθυντής του νοσοκομείου Καλίστο Γκαρσία της Αβάνας, είπε στο πρακτορείο Reuters ότι μεταφέρθηκαν εκεί τέσσερις τραυματίες. Ο ένας όμως δεν άντεξε και πέθανε λίγο αργότερα.
Οι τρεις γυναίκες είναι σε πολύ σοβαρή κατάσταση. "Είναι ζωντανή, αλλά έχει πολλά εγκαύματα και είναι πρησμένη", είπε ένας συγγενής της μίας από αυτές.
Το αεροπλάνο είχε νοικιαστεί από μια μικρή μεξικανική εταιρεία, την Damojh ή Global.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
