 |
|
|  Κυριακή 20/5
Ισπανία- Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Καταλονίας ανακοίνωσε τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης, στην οποία συμμετέχουν φυλακισμένοι και εξόριστοι υποστηρικτές της αυτονομίας
AFP-Reuters
Ο νέος πρόεδρος της Καταλονίας σχημάτισε περιφερειακή κυβέρνηση συμπεριλαμβάνοντας σε αυτήν δύο πρώην υπουργούς οι οποίοι κρατούνται στις φυλακές και άλλους δύο που έχουν αυτοεξοριστεί μετά την απόπειρα απόσχισης από την Ισπανία.
Ο αυτονομιστής Κιμ Τόρα, που εξελέγη τη Δευτέρα, εξέδωσε ένα διάταγμα με το οποίο ονομάζει τα μέλη της νέας καταλανικής κυβέρνησης ωστόσο ο σχηματισμός της περιφερειακής κυβέρνησης μπορεί να μπλοκαριστεί από τη Μαδρίτη.
Η ισπανική κυβέρνηση εξακολουθεί ουσιαστικά να ασκεί την κηδεμονία της περιφέρειας, την οποία επέβαλε στις 27 Οκτωβρίου 2017 κατά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας που έμεινε νεκρό γράμμα.
Από αυτήν εξαρτάται αν θα δημοσιοποιήσει τον κατάλογο αυτό στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης ώστε η περιφερειακή κυβέρνηση να αναλάβει καθήκοντα, γεγονός που θα άρει αυτόματα την κηδεμονία η οποία επιβλήθηκε κατ΄εφαρμογήν του άρθρου 155 του Συντάγματος.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στη Μαδρίτη Ινίγο Μέντεθ ντε Βίγκο δήλωσε πως η συμπερίληψη φυλακισμένων πολιτικών στην κυβέρνηση της Καταλονίας θα απορριφθεί από τα δικαστήρια τα οποία εμπόδισαν τις προσπάθειες να οριστούν φυλακισμένοι ή απόντες από την περιφέρεια ως υποψήφιοι για την προεδρία της περιφέρειας.
Από τους 13 «συμβούλους» της περιφερειακής κυβέρνησης, δύο, ο Ζόρντι Τουρούλ και ο Ζοζέπ Ρουλ, είναι προφυλακισμένοι κοντά στη Μαδρίτη. Άλλοι δύο, ο Τόνι Κομίν και ο Λούις Πουίγκ, είναι αυτοεξόριστοι στο Βέλγιο όπου κατέφυγαν με τον πρόεδρο Κάρλες Πουτζντεμόν μετά την καθαίρεση της περιφερειακής κυβέρνησης.
Ο Τουρούλ και ο Ρουλ ανακοίνωσαν ότι αποδέχονται τα καθήκοντα που τους ανατέθηκαν σε ταυτόσημα μηνύματα στους λογαριασμούς τους στο Twitter.
Ο Κιμ Τόρα, που εξελέγη πρόεδρος τη Δευτέρα από το καταλανικό κοινοβούλιο, επελέγη από τον αποπεμφθέντα προκάτοχό του Κάρλες Πουτζντεμόν, τον οποίο εξακολουθεί να θεωρεί ως «τον νόμιμο πρόεδρο».
Ο Πουτζντεμόν παραμένει στη Γερμανία όπου η δικαιοσύνη αναμένεται να αποφανθεί για ένα αίτημα έκδοσης που κατέθεσε η ισπανική δικαιοσύνη, που θέλει να τον δικάσει για «εξέγερση» μαζί με άλλους αυτονομιστές ηγέτες για τον ρόλο τους στην απόπειρα απόσχισης της Καταλονίας από την Ισπανία.
«Η σύνθεση της νέας καταλανικής κυβέρνησης είναι ένα σαφές μήνυμα πως θέλουν να συνεχίσουν τα προβλήματα, τη σύγκρουση και την πρόκληση», έγραψε ο επικεφαλής του κυβερνώντος Λαϊκού Κόμματος (PP) στη Καταλονία, Χαβιέρ Γκαρθία Αλμπιόλ, στο Twitter μετά την ανακοίνωση του Τόρα.
Το κόμμα Ciudadanos (Πολίτες), αντίπαλος του PP του Ραχόι, ζήτησε ήδη από τον πρωθυπουργό να μπλοκάρει τη διαδικασία.
«Υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να αρθεί (η κηδεμονία που προβλέπει) το (άρθρο) 155», έγραψε στο Twitter η επικεφαλής των Ciudadanos στην Καταλονία, Ινιές Αριμάδας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
