 |
|
|  Tρίτη 22/5
Τούρκοι οικολόγοι κάνουν έκκληση προς τους πολίτες της Λέσβου, για κοινή αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών απειλών στο Αιγαίο, που προέρχονται από τα τουρκικά παράλια
ΜΥΤΙΛΗΝΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Στρατής Μπαλάσκας
Με γραπτή έκκληση προς στους πολίτες της Λέσβου, Τούρκοι οικολόγοι της συλλογικότητας «Περιβαλλοντική Πλατφόρμα» του Αδραμυτινού κόλπου ζητούν την, από κοινού με τους πολίτες της Λέσβου, αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών απειλών για το Αιγαίο, που προέρχονται από τα τουρκικά παράλια.
Ζητούν την ενεργοποίηση της ελληνικής πλευράς αφού στον Αδραμυτινό κόλπο -ο οποίος, όπως τονίζεται, αποτελεί μια ευαίσθητη και κλειστή θαλάσσια περιοχή- υπάρχει μία σημαντική απειλή: «Στο άμεσο μέλλον οι ανοικτοί χώροι εξόρυξης μεταλλευμάτων χρυσού στις ακτές του κόλπου θα χρησιμοποιήσουν κυάνιο. Θα εφαρμόσουν τη μέθοδο «έκπλυσης σωρού» (heap leaching). Τα βαρέα μέταλλα, όπως το αρσενικό, ο μόλυβδος, το κάδμιο, ο ψευδάργυρος, το αντιμόνιο και κυρίως τα κυανιούχα θα μολύνουν τον κόλπο. Αυτά τα μέταλλα θα αναμιχθούν με το έδαφος και τα υπόγεια ύδατα, λόγω της έκπλυσης, των όξινων αποστραγγίσεων των μεταλλείων και της υπερχείλισης των υπολειμμάτων. Πιστεύουμε ότι λόγω αυτής της πολύ χονδροειδούς μεθόδου που χρησιμοποιείται στα μεταλλεία χρυσού, οι παράγοντες μόλυνσης δε θα επηρεάσουν μόνο τη γη, τον αέρα και τα ύδατα, αλλά επιπλέον θα καταστρέψουν το οικοσύστημα όλης της περιοχής συμπεριλαμβανομένης και της Λέσβου που έχει ακτή στον κόλπο» αναφέρουν.
Οι Τούρκοι οικολόγοι καταγγέλλουν ότι οι μεταλλευτικές εταιρίες είναι έτοιμες να λειτουργήσουν τα μεταλλεία αξιοποιώντας χρηματοδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα (EBRD). «Διαμαρτυρόμαστε» λένε «που η Τράπεζα υποστηρίζει τέτοιες πρωτόγονες μεθόδους που μολύνουν την περιοχή μας. Ζητάμε την στήριξή σας στη διαμαρτυρία μας και τη βοήθειά σας στο να κάνουμε την Τράπεζα να αντιληφθεί το πρόβλημα».
Ο Αδραμυτινός κόλπος είναι ο μεγάλος κόλπος των μικρασιατικών ακτών που αγκαλιάζει τη Λέσβο, από τη βορειοδυτική της άκρη μέχρι τη νοτιοανατολική της πλευρά. «Θα θέλαμε» λένε στην έκκληση τους οι Τούρκοι οικολόγοι «να δώσουμε επίσης μερικές πληροφορίες και να μοιραστούμε μερικά ακόμα ζητήματα που μπορούν προοπτικά να αποτελούν κοινά προβλήματα και κοινές απειλές».
Και συνεχίζουν αναφερόμενοι στα προβλήματα από τα οικιακά απόβλητα, προβλήματα που θα ενταθούν από τη σχεδιαζόμενη απόρριψη επιπλέον και των αποβλήτων από τις βιομηχανίες λαδιού και σαπουνιού, καθώς και τις κτηνοτροφικές μονάδες. Ο σχεδιασμός αυτός προβλέπει τη απόρριψη στον κόλπο αποβλήτων με τη μέθοδο της εκβολής μεγάλου βάθους. Μια μέθοδο που χαρακτηρίζεται, όπως τονίζουν, «παρωχημένη, χωρίς επαρκείς και σύγχρονες μεθόδους επεξεργασίας των λημμάτων».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
