 |
|
|  Παρασκευή 25/5
Ολο και περισσότερες βρετανικές εταιρίες επενδύουν στη Γερμανία ενόψει του Brexit
AFP-Reuters
Σε επίπεδα ρεκόρ φθάνει ο αριθμός των βρετανικών επιχειρήσεων που επένδυσαν στη Γερμανία τον περασμένο χρόνο, σε μια προσπάθεια να διαχειριστούν τις διαβλεπόμενες επιπτώσεις του Brexit, σύμφωνα με έρευνα γερμανικού κρατικού φορέα που δημοσιοποιήθηκε , με την τάση αυτή να αναμένεται να συνεχιστεί.
Η Βρετανία αναμένεται να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση τον Μάρτιο του 2019, αλλά με τις διαπραγματεύσεις να καταγράφουν αργή πρόοδο είναι ασαφές εάν οι εταιρίες θα έχουν πρόσβαση στην εσωτερική αγορά της ΕΕ μέσω κάποιους είδους τελωνειακής ένωσης.
Περίπου 152 εταιρίες μετακινήθηκαν από τη Βρετανία στη Γερμανία πέρυσι, με τον αριθμό τους να είναι αυξημένος κατά περισσότερο από 20% σε σχέση με το 2016, όπως ανακοίνωσε ο οργανισμός Germany Trade & Invest (GTAI).
«Οι επιπτώσεις του Brexit γίνονται σταδιακά αισθητές», δήλωσε ο ειδικός του GTAI, Τόμας Μπόζογιαν, προσθέτοντας ότι η Γερμανία είναι η πιο ελκυστική ευρωπαϊκή χώρα για βρετανικές επενδύσεις και η δεύτερη παγκοσμίως πίσω από τις ΗΠΑ.
Ο GTAI ανακοίνωσε ότι ένας αυξανόμενος αριθμός εταιριών υποβάλουν ερωτήματα για τη Γερμανία και ότι αναμένει η αύξηση των επενδύσεων να συνεχιστεί.
«Το πιο ενδιαφέρον ερώτημα είναι εάν θα μετακινηθεί περισσότερη παραγωγή από τη Βρετανία στην ηπειρωτική Ευρώπη», δήλωσε η Ίρις Κιρς από τον GTAI. Μέχρι στιγμής, οι περισσότερες επενδύσεις αφορούν τον χρηματοπιστωτικό κλάδο και τον κλάδο υπηρεσιών, καθώς και την τεχνολογία της πληροφορίας και τις εταιρίες λογισμικού.
Συνολικά, 1.910 εταιρίες μετακινήθηκαν στη Γερμανία από το εξωτερικό πέρυσι, φέρνοντας μαζί τους 29.000 θέσεις εργασίας.
Ο μεγαλύτερος επενδυτής ήταν οι ΗΠΑ με 276 έργα, ξεπερνώντας την Κίνα που επένδυσε σε 218 έργα. Επιπλέον, καταγράφηκαν 1.925 ξένες επενδύσεις λόγω εξαγορών, συγχωνεύσεων ή απόκτηση ποσοστού.
Πέρυσι, ο αριθμός των Βρετανών στους οποίους δόθηκε γερμανική υπηκοότητα ανήλθε σε επίπεδο ρεκόρ, όπως ανακοίνωσε χθες η στατιστική υπηρεσία της χώρας, αποδίδοντας την εξέλιξη αυτή στην πιθανότητα το Brexit να περιορίσει την ελευθερία μετακίνησης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
