 |
|
|  Παρασκευή 25/5
Το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα τής Ισπανίας καταδικάστηκε σε μια μεγάλη υπόθεση διαφθοράς
AFP-Reuters
Το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα (PP) στην Ισπανία καταδικάστηκε για παράνομο πλουτισμό σε μια μεγάλη δίκη για διαφθορά, όπου σε 29 κατηγορούμενους, μεταξύ των οποίων πρώην στελέχη του PP, επιβλήθηκαν αθροιστικά ποινές κάθειρξης 351 ετών, ανακοίνωσε το δικαστήριο.
Το PP του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι ανακοίνωσε αμέσως ότι θα ασκήσει έφεση στην απόφαση του δικαστηρίου, που το καταδικάζει να καταβάλει 245.492 ευρώ για «συμμετοχή με σκοπό το κέρδος» σε ένα πολυπλόκαμο σύστημα δωροληψιών με αντάλλαγμα αναθέσεις δημοσίων συμβολαίων.
Οι δύο κυριότεροι υπεύθυνοι του δικτύου, ο πρώην ταμίας του PP Λουίς Μπάρθενας και ο επιχειρηματίας Φρανθίσκο Κορέα, καταδικάστηκαν σε ποινές κάθειρξης 33 ετών και τεσσάρων μηνών και 51 ετών και 11 μηνών αντίστοιχα.
Από τους 37 κατηγορουμένους, οι 29 καταδικάστηκαν συνολικά σε 351 έτη κάθειρξης κυρίως για διαφθορά, κατάχρηση δημοσίου χρήματος και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.
Έπειτα από μια μαραθώνια δίκη που διήρκεσε από τον Οκτώβριο του 2016 έως τον Νοέμβριο του 2017, το δικαστήριο έκρινε ότι τεκμηριώθηκε η ύπαρξη ενός δικτύου που ανέθετε δημόσια συμβόλαια με αντάλλαγμα προμήθειες σε δήμους των περιοχών της Μαδρίτης και της Καστίλλης-Λεόν από το 1999 έως το 2005.
Οι πράξεις αυτές «απέφεραν ποσοτικά προσδιορίσιμα οφέλη στο Λαϊκό Κόμμα, που συνίσταντο σε παράνομη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων» έκρινε το δικαστήριο.
Στην απόφασή του, που καταγράφεται σε 1.700 σελίδες, το δικαστήριο καταλήγει επίσης στο συμπέρασμα πως υπήρχε ένα «μαύρο ταμείο» στο PP, «μια παράλληλη λογιστική οικονομική δομή στα επίσημα λογιστικά βιβλία τουλάχιστον από το 1989».
Ο Λουίς Μπάρθενας, υπεύθυνος αυτού του «μαύρου ταμείου», ο οποίος φέρεται να καταχράστηκε και να απέκρυψε μια περιουσία, καταδικάστηκε σε πρόστιμο 44 εκατομμυρίων ευρώ.
Η υπόθεση Γκουρτέλ, όπως ήταν η κωδική ονομασία που της είχαν δώσει οι ερευνητές, είναι ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα διαφθοράς που πλήττουν εδώ και χρόνια την εικόνα του κόμματος του Μαριάνο Ραχόι. Μαζί με την πολιτική της δημοσιονομικής λιτότητας που ακολούθησε προκειμένου να εξέλθει από την κρίση, του κόστισε την απώλεια της απόλυτης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν στα τέλη του 2015.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
