 |
| Παρασκευή 25/5
10χρονη βιάστηκε και έμεινε έγκυος στην Αργεντινή - Πολεμική για τις αμβλώσεις
AFP-Reuters
Η εγκυμοσύνη ενός κοριτσιού δέκα ετών, που βιάστηκε από τον σύντροφο της μητέρας της και φέρεται να θέλει να κρατήσει το παιδί, προκαλεί πολεμική στην Αργεντινή, εν μέσω του διαλόγου στο Κογκρέσο για τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων. Σε ακραίες περιπτώσεις όπως αυτή, το κοριτσάκι θα μπορούσε θεωρητικά να υποβληθεί σε επέμβαση για να τερματιστεί η κύηση, καθώς ο νόμος επιτρέπει τις αμβλώσεις εάν η εγκυμοσύνη προέκυψε από βιασμό ή εάν διατρέχει κίνδυνο η ζωή της μέλλουσας μητέρας--και οι δύο προϋποθέσεις συντρέχουν σε αυτή την υπόθεση.
Αλλά στην εξαιρετικά συντηρητική επαρχία Σάλτα, όπου ζει το παιδί, οι αμβλώσεις σε περιπτώσεις βιασμού είναι νόμιμες μόνο τις πρώτες 12 εβδομάδες της εγκυμοσύνης. Και στην περίπτωση της δεκάχρονης η εγκυμοσύνη δεν διαπιστώθηκε παρά μόλις έπειτα από 21 εβδομάδες, όταν το παιδί μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο διότι διαμαρτυρόταν για πόνους στην κοιλιακή χώρα.
Σύμφωνα με τις αρχές της επαρχίας, η μητέρα και το κοριτσάκι εξέφρασαν σε επιστολή τους τη βούλησή τους το παιδί να μην κάνει άμβλωση. Εκδοχή την οποία αμφισβητεί έντονα η Μαριάνα Καρβαχάλ, ιδρύτρια του φεμινιστικού κινήματος NiUnaMenos (Ούτε μία λιγότερη). «Η οικογένεια είναι τρομοκρατημένη. Είπαν στη μητέρα ότι η άμβλωση θα ήταν πολύ επικίνδυνη. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι τι θέλει το κορίτσι. Η άμβλωση είναι ακόμη δυνατή», είπε η ακτιβίστρια στο Γαλλικό Πρακτορείο. Το παιδί «αρχικά είχε εισαχθεί σε νοσοκομείο τον Φεβρουάριο, βρισκόταν στη 12η εβδομάδα τότε, αλλά διαγνώστηκε πως είχε δυσκοιλιότητα», συμπλήρωσε. Για την Καρβαχάλ, το παιδί «βιάστηκε από τον πατριό του και το Κράτος γελοιοποιεί τα δικαιώματά του».
Ήταν στη δεύτερη εξέτασή της στο νοσοκομείο που η δεκάχρονη αποκάλυψε στους γιατρούς ότι τη βίαζε συστηματικά ο σύντροφος της μητέρας της.
Σύμφωνα με το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για την Παιδική Ηλικία (UNICEF), τουλάχιστον 2.700 κορίτσια 10 ως 14 ετών γεννούν κάθε χρόνο στην Αργεντινή, αριθμός που αντιστοιχεί στο 0,36% των γεννήσεων. Τη 13η Ιουνίου, το κοινοβούλιο της Αργεντινής αναμένεται να ψηφίσει υπέρ ή κατά της νομιμοποίησης της άμβλωσης. Η ρωμαιοκαθολική εκκλησία κινητοποιείται εναντίον του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου, που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις υποστηρίζει η πλειοψηφία των Αργεντινών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|