 |
|
|  Παρασκευή 25/5
Οι Ιρλανδοί στις κάλπες για το ιστορικό δημοψήφισμα για τις αμβλώσεις
AFP-Reuters
Περίπου 3,5 εκατομμύρια Ιρλανδοί καλούνται σήμερα στις κάλπες για να ψηφίσουν υπέρ ή κατά της νομιμοποίησης των αμβλώσεων σε αυτή τη συντηρητική, καθολική χώρα, όπου το 2015 οι πολίτες ψήφισαν μαζικά υπέρ της νομιμοποίησης του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
Τα εκλογικά κέντρα ανοίγουν στις 08:00 (τοπική ώρα, 10:00 ώρα Ελλάδας) και θα κλείσουν στις 23:00 (τοπική ώρα).
Έπειτα από μια προεκλογική εκστρατεία που ολοκληρώθηκε με κάποια ένταση μεταξύ αυτών που στηρίζουν τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων και αυτών που τάσσονται κατά, το «Ναι» φαίνεται να προηγείται στην πρόθεση ψήφου, παρά το γεγονός ότι είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η συμμετοχή στο δημοψήφισμα, ενώ ο αριθμός των αναποφάσιστων είναι αυξημένος.
Οι αρχές έχουν καταγράψει αύξηση στον αριθμό των νέων εγγεγραμμένων στις εκλογικές λίστες, με περισσότερα από 118.000 αιτήματα, ένδειξη του ενδιαφέροντος των Ιρλανδών για το δημοψήφισμα.
Η κινητοποίηση των ψηφοφόρων ήταν ένας από τους βασικούς στόχους και των δύο στρατοπέδων, με τους αντιπάλους των αμβλώσεων να βασίζονται κυρίως στους κατοίκους της υπαίθρου.
Ο Ιρλανδός πρωθυπουργός Λίο Βαράντκαρ μιλώντας χθες Πέμπτη στον ραδιοφωνικό σταθμό Newstalk χαρακτήρισε το δημοψήφισμα «ευκαιρία μιας γενιάς», υπενθυμίζοντας ότι σε περίπτωση που υπερισχύσει το «Όχι» δεν θα διεξαχθεί δεύτερο δημοψήφισμα.
Ο Βαράντκαρ επανέλαβε την έκκλησή του προς τους Ιρλανδούς να ψηφίσουν «Ναι» και επεσήμανε ότι «μετά την υιοθέτηση της 8ης τροπολογίας στο Σύνταγμα, 170.000 γυναίκες (από την Ιρλανδία) πήγαν στο εξωτερικό για να κάνουν άμβλωση».
Το ερώτημα του δημοψηφίσματος αφορά ακριβώς στην κατάργηση αυτής της τροπολογίας, που υιοθετήθηκε το 1983 και απαγόρευε τις αμβλώσεις. Μια τροποποίηση που ψηφίστηκε το 2013 επιτρέπει τις αμβλώσεις σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως όταν κινδυνεύει η ζωή της μητέρας. Ωστόσο ο βιασμός, η αιμομιξία ή η δυσμορφία του εμβρύου δεν αποτελούν νόμιμους λόγους για να γίνει άμβλωση.
Η νομοθεσία της Ιρλανδίας αναφορικά με τις αμβλώσεις παραμένει μια από τις πιο περιοριστικές στην Ευρώπη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
