 |
|
|  Τρίτη 29/5
Η δικαιοσύνη στο Αφγανιστάν εξακολουθεί να αγνοεί τις γυναίκες
AFP
Το αφγανικό κράτος εξακολουθεί να παραμελεί τις γυναίκες καθώς πολλά εγκλήματα και περιστατικά βίας εναντίον τους δεν φτάνουν ποτέ στη δικαιοσύνη, αλλά διευθετούνται με τη μεσολάβηση των γηραιών του χωριού ή άλλους παραδοσιακούς τρόπους, γεγονός που ενισχύει την ατιμωρησία των δραστών, καταγγέλλει ο ΟΗΕ.
«Η ευρεία προσφυγή στους παραδοσιακούς τρόπους μεσολάβησης ενισχύει την ατιμωρησία, επιτρέπει την επανάληψη των βιαιοτήτων και υπονομεύει την εμπιστοσύνη στο δικαστικό σύστημα», καταλήγει έκθεση που δημοσιεύθηκε σήμερα στην Καμπούλ και η οποία τονίζει το εύρος της βίας που υφίστανται οι γυναίκες, η οποία «εξακολουθεί να είναι πολύ διαδεδομένεη» στο Αφγανιστάν 17 χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος των Ταλιμπάν.
Σχεδόν 600 εγκλήματα (χτυπήματα, εγκαύματα, βιασμοί, αναγκαστικοί γάμοι, εκπόρνευση, επιθέσεις με οξύ, αναγκαστικές αυτοκτονίες, ανταλλαγές κοριτσιών για τη διευθέτηση χρέους) αλλά και φόνοι, περιλαμβανομένων αυτών που γίνονται για την υπεράσπιση «της τιμής» των ανδρών, εξετάστηκαν και παρακολουθήθηκαν από τον Αύγουστο του 2015 ως τον Δεκέμβριο του 2017 από την Αποστολή Αρωγής του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν, η οποία χαρακτήρισε την έκθεση αυτή «αναμφίβολα τη χειρότερη» που έχει δημοσιεύσει ποτέ.
Από τις 280 υποθέσεις φόνων για την υπεράσπιση της «τιμής» της οικογένειας, μόνο για τις 50 υπήρξε δικαστική καταδίκη, δηλαδή για το 18% των υποθέσεων, από τον Ιανουάριο του 2016 ως τον Ιανουάριο του 2017.
Η βία εναντίον των γυναικών «παραμένει διαδεδομένη σε όλο το Αφγανιστάν παρά τις συγκεκριμένες προσπάθειες της κυβέρνησης να την ποινικοποιήσει», επισημαίνουν οι συντάκτες της έκθεσης με τίτλο «Αδικία και ατιμωρησία: Η μεσολάβηση στα εγκλήματα κατά των γυναικών».
Κυρίως όμως παραπέμποντας εγκλήματα που τιμωρούνται με την ποινή του θανάτου σε παραδοσιακούς μεσολαβητές (επικεφαλής κοινοτήτων, συμβούλια χωριών) οι οικογένειες προσπαθούν να τις αντιμετωπίσουν σαν απλές «ιδιωτικές υποθέσεις», μειώνοντας τη σημασία τους.
Από το 2009 ο Νόμος για την Εξάλειψη της Βίας εναντίον των γυναικών (Evaw) προβλέπει ότι η αστυνομία θα πρέπει να παραπέμπει στα δικαστήρια πέντε εγκλήματα εναντίον των γυναικών, μεταξύ των οποίων ο βιασμός, η αναγκαστική εκπόρνευση και η πυρπόληση γυναικών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
