 |
|
|  Παρασκευή 1/6
Δύο παιδιά από το Αφγανιστάν και το Ιράκ τραυματίστηκαν σοβαρά στην Κροατία από πυρά αστυνομικών εναντίον του οχήματος που μετέφερε μετανάστες από τις δύο χώρες
AFP
Δύο μετανάστες ηλικίας 12 ετών, ένας Αφγανός και ένας Ιρακινός, τραυματίστηκαν σοβαρά από Κροάτες αστυνομικούς, οι οποίοι άνοιξαν πυρ εναντίον του οχήματος που τους μετέφερε, ανακοίνωσε εκπρόσωπος της αστυνομίας.
Eνα φορτηγάκι με αυστριακές πινακίδες κυκλοφορίας δεν σταμάτησε για έλεγχο κοντά στα σύνορα με τη Βοσνία, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Έλις Ζόνταν.
Τότε οι αστυνομικοί άνοιξαν πυρ προτού ανακαλύψουν πως δύο παιδιά, που ήταν ανάμεσα στους 29 μετανάστες από το Αφγανιστάν και το Ιράκ που είχαν επιβιβαστεί στο όχημα, είχαν τραυματιστεί. Συνολικά στο φορτηγάκι βρίσκονταν δεκαπέντε παιδιά. Ο οδηγός κατάφερε να διαφύγει στο δάσος εκεί κοντά και εξακολουθούσε να καταζητείται από την αστυνομία.
«Βαριά τραυματισμένα» τα παιδιά διακομίστηκαν σε νοσοκομείο στο Ζάνταρ (νότια) και η κατάστασή τους είναι «σταθερή», δήλωσε ο Έλις Ζόνταν, που δεν έδωσε περισσότερες πληροφορίες για το είδος των τραυμάτων. Σύμφωνα με τοπικά ΜΜΕ, δεν κινδυνεύει η ζωή τους.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο, το όχημα, που προερχόταν από τη Βοσνία, διέσχισε παράνομα τα σύνορα και αρνήθηκε δύο φορές να υπακούσει στα αιτήματα των αστυνομικών να σταματήσει.
«Ο οδηγός έπεσε πάνω στους αστυνομικούς» και «προσπάθησε δύο φορές να παραβιάσει τον φράχτη», επέμεινε ο εκπρόσωπος.
Πρώτες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διαδρομή των μεταναστών που διέρχονται από τα Βαλκάνια, η Κροατία, η Ουγγαρία και η Βουλγαρία επικρίνονται συχνά για τη βίαιη μεταχείριση που επιφυλάσσουν στους μετανάστες οι αστυνομικοί τους.
«Η βία κατά των παιδιών και των νέων που προσπαθούν να εγκαταλείψουν τη Σερβία σήμερα είναι μια σταθερά και στην πλειονότητα των περιπτώσεων ασκείται από τις αστυνομικές δυνάμεις στα σύνορα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης», είχε καταγγείλει τον Οκτώβριο η αποστολή των Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα στη Σερβία.
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ακολούθησαν τη διαδρομή των Βαλκανίων το 2015 προτού η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασίσει να κλείσει τα σύνορά της στους μετανάστες και στους πρόσφυγες τον Μάρτιο του 2016. Ωστόσο εκατοντάδες από αυτούς εξακολουθούν κάθε μέρα να προσπαθούν να διασχίσουν κρυφά τα σύνορα, συχνά σε πολύ επικίνδυνες συνθήκες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
