 |
|
|  Παρασκευή 1/6
Οι ΗΠΑ θα ασκήσουν βέτο στο σχέδιο απόφασης για την προστασία των Παλαιστινίων
AFP-Reuters
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής θα ασκήσουν «αναμφίβολα» βέτο στο σχέδιο ψηφίσματος το οποίο κατήρτισε και υπέβαλε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών το Κουβέιτ, κράτος-μη μόνιμο μέλος του που εκπροσωπεί τις αραβικές χώρες, με το οποίο αξιώνεται να ληφθούν μέτρα για την προστασία των άμαχων Παλαιστίνιων στη Λωρίδα της Γάζας και την κατεχόμενη Δυτική Όχθη, διεμήνυσε την Πέμπτη η αμερικανίδα πρεσβεύτρια στον ΟΗΕ, η Νίκι Χέιλι.
Η ψηφοφορία επί του σχεδίου απόφασης, που αρχικά προβλεπόταν να γίνει την Πέμπτη, αναβλήθηκε εντέλει για σήμερα Παρασκευή στις 22:00 (ώρα Ελλάδας).
Η Χέιλι περιέγραψε το κείμενο που πρότεινε το Κουβέιτ ως μια «προσέγγιση βασικά μονομερή», «ηθικά χρεοκοπημένη» που «δεν θα συμβάλλει παρά μόνο στην υπονόμευση των συνεχιζόμενων ειρηνευτικών προσπαθειών μεταξύ των Ισραηλινών και των Παλαιστίνιων».
Οι ΗΠΑ διένειμαν ένα δικό τους σχέδιο απόφασης, το οποίο καταδικάζει τη Χαμάς για τα πρόσφατα βίαια επεισόδια στη Γάζα και απαιτεί η Χαμάς και ο Ισλαμικός Τζιχάντ να «σταματήσουν όλες τις βίαιες δραστηριότητες και τις προκλητικές ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων αυτών κατά μήκος του φράκτη ασφαλείας» σύμφωνα με το κείμενο που συμβουλεύθηκε το Γαλλικό Πρακτορείο.
Δεν είναι ξεκάθαρο αν θα γίνει ψηφοφορία και για τα δύο σχέδια, αυτό του Κουβέιτ και αυτό των ΗΠΑ, που ενδέχεται να μην συγκεντρώσει επαρκή υποστήριξη.
Το Κουβέιτ είχε παρουσιάσει το σχέδιο απόφασης αυτό πριν από δύο εβδομάδες, αξιώνοντας αρχικά να αναπτυχθεί μια διεθνής δύναμη προστασίας των Παλαιστινίων, μετά τον θάνατο περίπου 60 διαδηλωτών από τις σφαίρες και τα δακρυγόνα ισραηλινών στρατιωτών στα σύνορα της Λωρίδας της Γάζας με το Ισραήλ.
Τουλάχιστον 122 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί από ισραηλινά πυρά από τα τέλη του Μαρτίου, στη συντριπτική τους πλειονότητα κατά μήκος του τείχους στα σύνορα. Ουδείς Ισραηλινός έχει χάσει τη ζωή του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
