 |
|
|  Τετάρτη 6/6
Η Διεθνής Αμνηστία ζητάει απο την Τουρκία την απελευθέρωση του εκπροσώπου της στη χώρα, ο οποίος σήμερα κλείνει έναν χρόνο στη φυλακή
AFP
Η Διεθνής Αμνηστία δεσμεύτηκε σήμερα να διπλασιάσει τις προσπάθειές της για να επιτύχει την απελευθέρωση του εκπροσώπου της στην Τουρκία, ο οποίος σήμερα κλείνει έναν χρόνο στη φυλακή, στο πλαίσιο μιας υπόθεσης που επιβεβαιώνει τις ανησυχίες που συνδέονται με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα αυτή.
Ο Τανέρ Κιλίτς, πρόεδρος της μη κυβερνητικής αυτής οργάνωσης στην Τουρκία, συνελήφθη πριν από ακριβώς έναν χρόνο στη Σμύρνη, στη δυτική Τουρκία, με την κατηγορία ότι ανήκει σε μια "τρομοκρατική οργάνωση". Κινδυνεύει με την επιβολή ποινής κάθειρξης 15 ετών.
"Σήμερα πενθούμε για τη χρονιά από τη ζωή του Τανέρ Κιλίτς, που του αφαιρέθηκε άδικα από την κυβέρνηση της Τουρκίας", αναφέρει ο γενικός γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας Σαλίλ Σέτι σε δήλωσή του που περιλαμβάνεται σε ανακοίνωση της οργάνωσης.
"Αλλά έχει έρθει επίσης και η ώρα να διπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας για να εξασφαλίσουμε την απελευθέρωσή του και αυτή πολλών άλλων αγωνιστών της κοινωνίας των πολιτών, η δουλειά των οποίων τους έχει στοιχίσει την ελευθερία τους", προσθέτει.
Η δίκη του Κιλίτς βρίσκεται σε εξέλιξη και αναμένεται να ξαναρχίσει στις 21 Ιουνίου, τρεις ημέρες πριν από τις κρίσιμες βουλευτικές και προεδρικές εκλογές στην Τουρκία, κατά τις οποίες ο Ερντογάν αναμένεται να κερδίσει μια νέα θητεία με ενισχυμένες εξουσίες.
Ο Κιλίτς κατηγορείται από τις τουρκικές αρχές ότι ανήκει στο κίνημα του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο η Άγκυρα κατηγορεί ως εγκέφαλο του αποτυχημένου πραξικοπήματος του 2016. Ο Γκιουλέν αρνείται την κατηγορία αυτή.
Δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης είχε δώσει εντολή στα τέλη του Ιανουαρίου να αφεθεί ελεύθερος υπό όρους ο Κιλίτς. Ωστόσο λίγο αργότερα είχε ανακαλέσει την απόφασή του αυτή απογοητεύοντας τους υποστηρικτές του.
Ο Κιλίτς δικάζεται μαζί με 10 άλλους υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων και η διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας στην Τουρκία Ιντίλ Εζέρ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
