Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή 8/6

Ο Τραμπ μόνος εναντίον όλων στη σύνοδο κορυφής της Ομάδας των Επτά (G7) στον Καναδά



AFP

Οι ηγέτες της «Ομάδας των Επτά» περισσότερο ανεπτυγμένων βιομηχανικών χωρών αρχίζουν να φθάνουν στον Καναδά για μια ετήσια σύνοδο κορυφής εξαιρετικά τεταμένη λόγω των δασμών που επέβαλε πρόσφατα στους συμμάχους του ο Ντόναλντ Τραμπ, κωφεύοντας στις διαμαρτυρίες. Έπειτα από μήνες άκαρπων διμερών συναντήσεων, ο Αμερικανός πρόεδρος θα βρεθεί το διήμερο Παρασκευή και Σάββατο στο Μαλμπέ, στο Κεμπέκ, πρόσωπο με πρόσωπο με τους ηγέτες του Καναδά, τριών ευρωπαϊκών χωρών, της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Βρετανίας, καθώς και της Ιαπωνίας, φίλες χώρες που φοβούνται πως η πολιτική «Πρώτα η Αμερική» θα αποδειχθεί ακριβή για την παγκόσμια ανάπτυξη. Στις πρωτεύουσες των χωρών αυτών οι ετοιμασίες για τη σύνοδο κορυφής μοιάζουν με έναν αγώνα έξι εναντίον ενός. Έπειτα από τη μονομερή αποχώρηση της Ουάσινγκτον από τη συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα η δασμολογική κλιμάκωση μοιάζει να είναι η ίδια η άρνηση του λόγου ύπαρξης της G7, που εγγυάται τη διεθνή τάξη. «Για εμάς οι δασμοί είναι παράνομοι, κάτι που περιπλέκει την επεξεργασία ενός κοινού κειμένου», δήλωσε αυτή την εβδομάδα υψηλόβαθμος ευρωπαίος αξιωματούχος. Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ προανήγγειλε «διαφωνίες». Με τον Εμανουέλ Μακρόν, που έφθασε ήδη στον Καναδά, ο οικοδεσπότης της συνόδου κορυφής Τζάστιν Τριντό δεν υποχώρησε σε τίποτε όσον αφορά το λεκτικό, υπερασπιζόμενοι σε μια κοινή ανακοίνωση «μια ισχυρή, υπεύθυνη, διαφανή πολυμέρεια», μια διατύπωση που θεωρείται δύσκολο να υιοθετήσει η Ουάσινγκτον. Η διαμάχη για τους δασμούς είναι τέτοια που η σύνοδος κορυφής μπορεί να μην καταλήξει σε ένα τελικό κοινό ανακοινωθέν πέρα από μερικές ομοφωνίες για τη ρύπανση των ωκεανών ή την ισότητα ανδρών-γυναικών. «Αν η αμερικανική αντίσταση πάει πολύ μακριά, δεν πρέπει να θυσιάσουμε τις αρχές μας, τα συμφέροντά μας για μια επιφανειακή ενότητα», λέει το Μέγαρο των Ηλυσίων. Δεν τίθεται θέμα, λοιπόν, να μην αναφερθεί η συμφωνία του Παρισιού ή να κατηγορηθεί το Ιράν ότι δεν τηρεί την πυρηνική συμφωνία. Στο θέμα του εμπορίου, η Γαλλία θέλει επίσης να πει «πως το εμπόριο πρέπει να είναι ανοικτό, ελεύθερο, ισότιμο μεταξύ των χωρών της G7». Το Ελιζέ σημείωσε έπειτα από ένα μακρύ γεύμα του Γάλλου και του Καναδού ηγέτη ότι συμφώνησαν «να πουν ότι αν δεν υπάρχει άλλη επιλογή, δεν θα διστάσουν να απομονώσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες». Όμως ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έδειξε καμία πρόθεση να βάλει νερό στο κρασί του, πανευτυχής που πέρασε με ανώτερη ταχύτητα στη νέο-προστατευτική πολιτική του, έπειτα από ένα διστακτικό πρώτο χρόνο.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία