 |
|
|  Δευτέρα 11/6
Επέστρεψε έναν χυμό πορτοκάλι και κέρδισε 306 εκατομμύρια δολάρια στο Powerball-Διαβάστε τι συνέβη
ekirikas.com
ΝΕΑ YOΡΚΗ.- Το μπουκάλι με τον φυσικό χυμό πορτοκάλι κόστιζε 5 δολάρια στο ShopRite, αλλά η σύζυγος του Ταγιέμπ Σουάμι (Tayeb Souami) είχε βρει ακριβώς την ίδια συσκευασία αλλού με 2,5 δολάρια.
Ναι, ήταν μόλις 2,5 δολάρια διαφορά, αλλά τα χρήματα αυτά είχαν σημασία για μια οικογένεια που είχε μόλις αναχρηματοδοτήσει το σπίτι της και είχε μια κόρη που κατευθυνόταν προς το Κολέγιο. Ετσι, στις 19 Μαϊου, ο Σουάμι πήγε στο κατάστημα στο Χάκενσακ της Νέας Ιερσέης με τον χυμό και την απόδειξη στο χέρι.
Ωστόσο, στον πάγκο του καταστήματος υπήρχε μια πινακίδα που διαφήμιζε το τζακ ποτ του Powerball, το οποίο είχε φτάσει στα 306 εκατομμύρια δολάρια. Του άρεσε ο αριθμός και έτσι αγόρασε δύο λαχνούς με τα χρήματα που πήρε από την επιστροφή του χυμού. Παρόλα αυτά, ύστερα από λίγο ξέχασε τους λαχνούς και την κλήρωση.
Το επόμενο πρωινό, ο Σουάμι βγήκε στην αυλή του να κάνει κάτι δουλειές και στη συνέχεια πήγε να πλύνει το αυτοκίνητό του. Στο δρόμο για το πλυντήριο των αυτοκινήτων σταμάτησε σε ένα κατάστημα «7-Eleven» για να ελέγχει τους λαχνούς.
«Σκάναρα τον πρώτο λαχνό. Δεν κέρδιζε τίποτα. Ο δεύτερος λαχνός κέρδιζε, αλλά ενώ πάντα έβγαινε η ένδειξη ‘2 δολάρια’ ή ‘4 δολάρια’, αυτή τη φορά έλεγε ‘συμβουλευθείτε τον πωλητή’».
Πήγε στην γυναίκα που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στο κατάστημα και της έδωσε τον λαχνό. Οταν η υπάλληλος σκάναρε τον λαχνό και είδε τι έβγαλε στην οθόνη είπε: «ω, Θεέ μου».
Ηταν ο νικητής των 300 περίπου εκατομμυρίων. Ο Σουάμι, πατέρας δύο παιδιών, που είχε έρθει στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Αφρική το 1996 είχε αγοράσει τον μοναδικό λαχνό που κέρδιζε. Οι υπερτυχεροί αριθμοί ήταν οι: 3,6,9,17,56 και Powerball το 25.
Mόλις συνειδητοποίησε ότι είναι ο νικητής πέρασε τις επόμενες τρεις εβδομάδες της ζωής του σχεδιάζοντας την υπόλοιπη ζωή του.
Ο Σουάμι, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ήταν λογιστής για μια εταιρεία εισαγωγής τροφίμων, είπε ότι θα ήθελε να σιγουρευθεί πως δεν θα υπήρχε πρόβλημα με τους 200 συναδέλφους του όταν θα υπέβαλε την παραίτησή του.
Aποφάσισε να λάβει την εφάπαξ καταβολή που μετά την αφαίρεση των φόρων έφτασε στο ποσό των 183 εκατομμυρίων δολαρίων. Με τα χρήματα αυτά θα αποπληρώσει το στεγαστικό του δάνειο και θα πληρώσει τα δίδακτρα του Κολεγίου της κόρης του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
