 |
|
|  Τετάρτη 13/6
ΜΟΥΣΙΚΗ
"Μυστική" συναυλία από τον Πολ Μακάρτνεϊ στο Λίβερπουλ
The Liverpool Echo
Πριν λίγες ημέρες ο Πολ Μακάρτνεϊ εθεάθη στη Λίβερπουλ να σουλατσάρει στους δρόμους παρέα με τον ηθοποιό, τραγουδιστή και τηλεπερσόνα Τζέιμς Κόρντεν. Τραβούσαν σέλφις μπροστά από τα σημαντικότερα τοπόσημα του Μεγάλου Λιμανιού, συμπεριλαμβανομένου και του γλυπτού των Beatles στο Pier Head.
Λίγο αργότερα, έδωσε μια «μυστική» συναυλία στην παμπ «Philharmonic».
Σύμφωνα με την εφημερίδα «The Liverpool Echo» η εταιρεία τηλεοπτικών παραγωγών SRO Audiences πρόσφερε στους ντόπιους την ευκαιρία να είναι στην «Philharmonic» για μια μυστική συναυλία από έναν «παγκόσμιας εμβέλειας σούπερ σταρ».
Οι κάτοικοι της Λίβερπουλ ενθουσιάστηκαν, «καβάλησαν» το Twitter και άρχισαν να πανηγυρίζουν. «Δεν είναι και κάθε μέρα που καταφέρνεις να ακούσεις τον Πολ Μακάρτνεϊ να τραγουδά όλα τα τραγούδια των Μπιτλς μαζί με τον Τζέιμς Κόρντεν σε μια παμπ της Λίβερπουλ!!!!!!!! Αισθάνομαι αστροπελεκημένος» έγραψε ένας θαυμαστής.
Προς το παρόν, δεν έχουμε καμία ένδειξη για το πότε θα προβληθεί το βίντεο αυτής της «μυστικής» συναυλίας, άλλα όλοι υποθέτουν ότι το ζευγάρι των καλλιτεχνών ετοίμαζε βίντεο για το τηλεοπτικό show του Τζέιμς Κόρντεν «The Late Late Show with James Corden».
Τις τελευταίες μέρες οι λογαριασμοί του Πολ στο Instagram και το Twitter είναι κενοί, γεγονός που ωθεί πολλούς να εικάζουν ότι ο Μπιτλ προθερμαίνεται για να μας δώσει καινούργια τραγούδια.
Στις αρχές Μαΐου, στο παλάτι του Μπάκινχαμ, ο Πολ έγινε Companion Of Honour για τη συμβολή του στη μουσική. Είναι λίγοι οι μουσικοί στους οποίους έχει γίνει αυτή η τιμή: μεταξύ αυτών η Βέρα Λιν και η σοπράνο Τζάνετ Μπέικερ. Ο τιμητικός αυτός τίτλος έχει δοθεί και στον Στίβεν Χόκινγκ, την ηθοποιό θεάτρου και μεγάλης οθόνης Τζούντι Ντεντς, τη συγγραφέα της πολύτομης σειράς με ήρωα τον Χάρι Πότερ, Τζ. Κ. Ρόουλινγκ...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
