Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Kυριακή 1/7

Ομογένεια

Eνας Ομογενής μεταξύ καταδικασθέντων για οικονομική απάτη άνω των 60 εκατ. δολαριών στις ΗΠΑ



ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.-ekirikas.com

Ο κ. Robert Khuzami, εισαγγελέας των ΗΠΑ, ενεργώντας με εξουσία που του ανατίθεται στο 28 U.S.C. § 515, ανακοίνωσε ότι ο John Galanis (Τζον Γαλάνης, γνωστός και ως ‘Yanni’ – Γιάννης), ο Devon Archer και o Bevan Cooney, καταδικάστηκαν έκαστος για τις κατηγορίες συνωμοσίας να διαπράξουν χρηματοοικονομική απάτη και διάπραξης χρηματοοικονομικής απάτης (to commit securities fraud and securities fraud), μετά από δίκη που διήρκεσε 5,5 εβδομάδες ενώπιον του ομοσπονδιακού δικαστή, Ronnie Abrams Τα παραπάνω επεσήμανε με το επίσημο ανακοινωθέν της Εισαγγελίας της Νότιας Περιφέρειας της Νέας Υόρκης, κάνοντας λόγο για απάτη άνω των 60 εκατ. δολ., με τον κ. Khuzami να αναφέρει: «Οπως αποφάσισαν γρήγορα και ομόφωνα οι ένορκοι, οι εν λόγω κατηγορούμενοι ενορχήστρωσαν μία πολύ περίπλοκη σκευωρία να εξαπατήσουν μία κοινότητα γηγενών Αμερικανών και πολλά συνταξιοδοτικά Ταμεία, ώστε με διαφθορά να χρηματοδοτήσουν τα προσωπικά τους και επιχειρηματικά τους συμφέροντα. Αυτό το Γραφείο παραμένει σταθερό στη δέσμευσή του να ασκήσει δίωξη στις πιο περίπλοκες χρηματοοικονομικές απάτες και να προστατεύσει τους αθώους πολίτες». Σύμφωνα με τις κατηγορίες που υπήρχαν στα έγγραφα της Εισαγγελίας και δηλώσεις που έγιναν κατά τη δικαστική διαδικασία, η ανακοίνωση, υπογράμμιζε ότι: Από τον Μάρτιο του 2014 μέχρι τον Απρίλιο του 2016, ο Τζον Γαλάνης, ο Archer και ο Cooney, μαζί με τους συνεργούς τους, Τζέισον Γαλάνη (Jason Galanis), Hugh Dunkerley, Gary Hirst και Michelle Morton, ενεπλάκησαν σε μία σκευωρία απάτης που περιλάμβανε: α) πρόκληση της Wakpamni Lake Community Corporation (WLCC), μία οντότητα φυλής γηγενών Αμερικανών, να εκδώσει μία σειρά από ομόλογα (Tribal Bonds) μέσω ψεμάτων και ψευδών δηλώσεων, β) απατηλή πρόκληση πελατών εταιρειών διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων υπό τον έλεγχο της Morton και άλλων, να αγοράσουν τα Tribal Bonds, τα οποία οι πελάτες, τότε, δεν μπορούσαν να εξαργυρώσουν ή να πουλήσουν καθώς τα ομόλογα αυτά ήταν μη ρευστοποιήσιμα και δεν είχαν μία δευτερογενή αγορά, και γ) υπεξαίρεσαν τα έσοδα που προέκυψαν από την πώληση αυτών των ομολόγων. Σημειώνεται ότι Jason Galanis, Michelle Morton, Gary Hirst και Hugh Dunkerley, επεσήμανε ακόμη το ανακοινωθέν, δήλωσαν ενοχή πριν από την δίκη για τη συμμετοχή στην σκευωρία.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία