 |
|
|  Τετάρτη 4/7
Επεισόδια στη Νάντ τής Γαλλίας μετά τη δολοφονία νεαρού από σφαίρα αστυνομικού
AFP
Ένας 22χρονος άνδρας σκοτώθηκε το βράδυ της Τρίτης στη Νάντη (δυτική Γαλλία) από σφαίρα αστυνομικού κατά τη διάρκεια ελέγχου, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν εκτεταμένα επεισόδια σε συνοικίες της πόλης.
Τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν περί τις 20:30 (21:30 ώρα Ελλάδας), κατά τη διάρκεια του ελέγχου ενός αυτοκινήτου που φερόταν να παραβίασε τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σύμφωνα με τον περιφερειακό διευθυντή της αστυνομίας, τον Ζαν-Κριστόφ Μπερτράντ, ο οδηγός δεν υπάκουσε στην εντολή των αστυνομικών να βγει από το όχημα και χτύπησε προσπαθώντας να ελιχθεί τον έναν από τους αστυνομικούς--υπέστη ελαφρύ τραυματισμό στο γόνατο.
«Ένας από τους συναδέλφους άνοιξε πυρ και πέτυχε τον νεαρό, που δυστυχώς απεβίωσε», πρόσθεσε ο αξιωματικός της γαλλικής αστυνομίας.
Νωρίτερα, άλλες πηγές προσκείμενες στην αστυνομία ανέφεραν πως ο νεαρός χτυπήθηκε από σφαίρα στην καρωτίδα και ο θάνατός του διαπιστώθηκε με την άφιξή του στο νοσοκομείο.
Διενεργείται έρευνα για να «προσδιοριστεί υπό ποιες συνθήκες ο αστυνομικός οδηγήθηκε να κάνει χρήση του υπηρεσιακού του όπλου», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο εισαγγελέας της Νάντης, ο Πιερ Σενές.
Η είδηση του θανάτου του νεαρού κυκλοφόρησε πολύ γρήγορα στην πόλη και πυροδότησε εκτεταμένα επεισόδια σε τρεις συνοικίες της Νάντης. Νεαροί πέταξαν μολότοφ εναντίον αστυνομικών, αυτοκίνητα πυρπολήθηκαν, τμήμα ενός εμπορικού κέντρου παραδόθηκε στις φλόγες, διαπίστωσε το Γαλλικό Πρακτορείο.
Ένας 24χρονος κάτοικος της συνοικίας Μπρέιγ δήλωσε ότι «άκουσε εκρήξεις» και είδε «φωτιές παντού»: «σε κάδους απορριμμάτων, σε αυτοκίνητα», ενώ πρόσθεσε πως νεαροί «τα έσπαγαν όλα» και ότι τα επεισόδια διήρκεσαν «πάρα πολλή ώρα». Αστυνομικοί έκαναν χρήση δακρυγόνων για να τους απωθήσουν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
