 |
|
|  Σάββατο 7/7
Ελλάδα
Σε κάθειρξη οκτώ ετών ο καθένας, καταδικάσθηκαν ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης Παπαγεωργόπουλος και ο πρώην γγ τού Δήμου, Μιχάλης Λεμούσιας ,για "ξέπλυμα βρώμικου χρήματος"- Kαι οι δύο αφέθηκαν ελεύθεροι ενόψει του Εφετείου
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Σε κάθειρξη οκτώ ετών, ο καθένας, καταδικάστηκαν ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης Παπαγεωργόπουλος και ο επί των ημερών του γενικός γραμματέας του δήμου Μιχάλης Λεμούσιας, που κρίθηκαν ένοχοι για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες (ξέπλυμα βρόμικου χρήματος), πράξη που συνδέεται με την υπεξαίρεση "μαμούθ" από τα ταμεία του κεντρικού Δήμου.
Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, στο εδώλιο του οποίου κάθισαν, αναγνώρισε στους κατηγορούμενους το ελαφρυντικό της μεταγενέστερης καλής συμπεριφοράς, ενώ αποφάσισε η έφεση να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα στην εκτέλεση της ποινής. Αφού άσκησαν έφεση κατά της απόφασης αφέθηκαν ελεύθεροι ενόψει της εξέτασης της υπόθεσης από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο.
Σύμφωνα με την ετυμηγορία του δικαστηρίου, οι δύο άλλοτε στενοί συνεργάτες νομιμοποίησαν χρήματα από την υπεξαίρεση των 17,9 εκατ. ευρώ, που τέλεσε ο πρώην δημοτικός υπάλληλος, Παναγιώτης Σαξώνης. Το ποσό που "ξέπλυναν", όπως προέκυψε από την απόφαση των δικαστών, προσεγγίζει τα 14,2 εκατ. ευρώ. Η δε πράξη που τους καταλογίστηκε είναι με την επιβαρυντική περίσταση του νόμου περί καταχραστών δημοσίου χρήματος.
Στην απολογία του ο Β. Παπαγεωργόπουλος χαρακτήρισε άδικες τις εις βάρος του κατηγορίες, τις οποίες και αρνήθηκε. Επισήμανε ότι δεν απέκτησε κανένα περιουσιακό στοιχείο, ούτε πήρε έστω ένα ευρώ από τα ταμεία του Δήμου, ενώ ανέφερε ότι κατέστη κατηγορούμενος από ανυπόστατες καταγγελίες τού καταδικασθέντα δημοτικού υπαλλήλου, τον οποίο - όπως είπε - δεν γνώριζε καν.
Από την πλευρά του, ο συγκατηγορούμενός του, πρώην γενικός γραμματέας του Δήμου, αφρού δήλωσε αθώος, στοχοποίησε τον Σαξώνη, λέγοντας ότι εκείνος τα έκανε όλα. "Πώς να καταλάβω εγώ τη δράση του όταν δεν την κατάλαβαν οι υπάλληλοι του Δήμου διερωτήθηκε.
Να σημειωθεί, ότι για την κύρια υπόθεση της υπεξαίρεσης, ο 'Αρειος Πάγος κατέστησε αμετάκλητη την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης το οποίο, εξετάζοντας την υπόθεση σε δεύτερο βαθμό, είχε καταδικάσει τους Β. Παπαγεωργόπουλο και Μ. Λεμούσια σε ποινές κάθειρξης 12 και 13 ετών, αντίστοιχα. Το ίδιο συνέβη και με τον πρώην δημοτικό υπάλληλο, που τιμωρήθηκε με κάθειρξη 20 ετών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
