 |
|
|  Tετάρτη 11/7
Ομογένεια
120 χρόνια Ελληνική Κοινότητα Σίδνεϊ
neoskosmos.com
Τα 120 χρόνια της γιόρτασε η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Νέας Νότιας Ουαλίας, με χορευτική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σε ομογενειακό κέντρο στο προάστιο Brighton του Σίδνεϊ, με την παρουσία της ηγεσίας του οργανισμού και εκπροσώπων αυστραλιανών πολιτικών κομμάτων.
Ο πρόεδρος της Κοινότητας, Χάρης Δανάλης, πέρα από τις επισημάνσεις του για το ιστορικό του οργανισμού από την ίδρυσή του στις 29 Μαΐου 1898 έως σήμερα, τόνισε ότι οι σκοποί και οι στόχοι με τους οποίους ξεκίνησαν οι πρωτεργάτες παραμένουν σε ισχύ και σήμερα.
Ο κ. Δανάλης ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «συνεχίζουμε ακάθεκτοι το έργο μας υπέρ της ελληνομάθειας στην Αυστραλία, της διατήρησης και διάδοσης των ηθών και παραδόσεών μας, της ομαλής ενσωμάτωσής μας στην αυστραλιανή κοινωνία, της ενίσχυσης της πολιτικής του πολυπολιτισμού, αλλά ταυτόχρονα και των δεσμών με την χώρα καταγωγής μας, της παροχής φροντίδας στους ηλικιωμένους μας καθώς και την ανάληψη πρωτοβουλιών για τη νεολαία και την ενδυνάμωση πολιτισμικών πρωτοβουλιών όπως είναι το Ελληνικό Φεστιβάλ Σίδνεϊ και το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου».
Συγχαρητήρια για τη σημαντική επέτειο και επαίνους για το έργο που προσφέρει η Κοινότητα απηύθυναν κατά τις προσφωνήσεις τους ο πολιτειακός υπουργός Πολυπολιτισμού, Ray Williams, ο αρχηγός της πολιτειακής Αντιπολίτευσης, Luke Foley, και η ομοσπονδιακή βουλευτής Barton, Linda Burney.
Το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στο Σίδνεϊ εκπροσώπησε η κυρία Ελένη Καραπανάγου.
Μεταξύ των άλλων παρισταμένων ήταν οι πολιτειακοί βουλευτές Mark Joseph Coure και Jihad Dib, ο πρόεδρος της Κυπριακής Κοινότητας ΝΝΟ, Σωτήρης Τσουρής, ο πρόεδρος της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Illawarra «Ο Άγιος Νεκτάριος», ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μάσκοτ και Περιχώρων, Μιχάλης Μπουτσιάλης, οι πρώην πρόεδροι της Κοινότητας, Χρήστος Γεωργόπουλος, Σάββας Σαββίδης, Σταύρος Βλάχος και άλλοι παράγοντες.
Την παρουσίαση της εκδήλωσης είχε επωμισθεί η Σαμάνθα Δανάλη, μέλος του ΔΣ, ενώ παραδοσιακούς χορούς παρουσίασε το χορευτικό συγκρότημα της Κοινότητας υπό την καθοδήγηση των Παρούλας Γκαλελή-Θέρμπαν και Νικόλ Θέρμπαν-Εγγλέζου.
Στους παρισταμένους διανεμήθηκε Λεύκωμα με μηνύματα του προέδρου της Κοινότητας, της πρέσβη της Ελλάδας στην Καμπέρρα κυρίας Αικατερίνης Ξαγοράρη, του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στο Σίδνεϊ, Χρήστου Καρρά και πολιτικούς εκπροσώπους. Επίσης στο ίδιο λεύκωμα περιέχονταν οι κυριότεροι σταθμοί στην ιστορία της Κοινότητας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
