 |
|
|  Τρίτη 17/7
Τραγωδία στην Λιβύη
<ΒΡ><ΒΡ>
Οκτώ μετανάστες, ανάμεσά τους 6 παιδιά, νεκροί από ασφυξία μέσα σε φορτηγό,όπου τους είχαν κλείσει αδίστακτοι δουλέμποροι!!!
AFP
Οκτώ άνθρωποι, ανάμεσά τους έξι παιδιά, βρέθηκαν νεκροί μέσα σε φορτηγό-ψυγείο εντός του οποίου υπήρχαν εκατό μετανάστες, κοντά στη Ζουάρα, ανακοίνωσε η Διεύθυνση Ασφαλείας της πόλης αυτής στη δυτική Λιβύη.
"Κλεισμένοι επί μακρόν μέσα στο φορτηγό, οκτώ μετανάστες πέθαναν από ασφυξία. Ανάμεσά τους έξι παιδιά, μια γυναίκα και ένας νεαρός άνδρας", σύμφωνα με την ίδια πηγή που ανάρτησε σχετική ανακοίνωση στο Facebook.
"Λάβαμε μια πληροφορία για την παρουσία ενός ύποπτου φορτηγού-ψυγείου ανατολικά της Ζουάρα", διευκρίνισε ο Χάφεντ Μουάμαρ, ο εκπρόσωπος της υπηρεσίας. "Ανακαλύψαμε στο εσωτερικό 100 μετανάστες εθνικοτήτων από την Αφρική και την Ασία, σε κατάσταση μεγάλης κόπωσης και ασφυξίας".
Άτομα που παρουσίαζαν αναπνευστική δυσχέρεια εισήχθησαν στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του νοσοκομείου της Ζουάρα, παράκτιας πόλης που βρίσκεται 100 χλμ. δυτικά της Τρίπολης.
Σύμφωνα με τη Διεύθυνση Ασφαλείας, το φορτηγό κατασχέθηκε κοντά στο εργοστάσιο φυσικού αερίου Mellitah, κοντά στα σύνορα με τη Τυνησία και σημείο εκκίνησης για τον αγωγό φυσικού αερίου Greenstream που συνδέει τη Λιβύη με την Ιταλία.
Οι μετανάστες από το Μπανγκλαντές, το Πακιστάν, αφρικανικές και αραβικές χώρες, είχαν αφεθεί εκεί από διακινητές, περιμένοντας την αναχώρησή τους με πλοίο για τις ιταλικές ακτές.
"Οι υπεύθυνοι έχουν αναγνωριστεί και αναζητούνται" από τις δυνάμεις της τάξης, διευκρινίζεται στην ανακοίνωση που αναφέρει ότι το συγκεκριμένο φορτηγό κανονικά "χρησιμοποιείτο για τη μεταφορά κρεάτων και ψαριών".
Αυτοκίνητα τέτοιου τύπου χρησιμοποιούνται από τους διακινητές για τη μεταφορά παράτυπων μεταναστών υπό πλήρη μυστικότητα από ένα σημείο διαμετακόμισης σε ένα άλλο ή προς τις ακτές απ΄όπου θα αναχωρήσουν.
Τον Φεβρουάριο, 20 μετανάστες σκοτώθηκαν σε τροχαίο με φορτηγό στη δυτική Λιβύη. Τον Ιούνιο του 2017, επτά μετανάστες βρέθηκαν νεκροί από ασφυξία μέσα σε εγκαταλελειμμένο φορτηγό ψυγείο κοντά στην Τρίπολη.
Από την εποχή του Μουάμαρ Καντάφι, χιλιάδες μετανάστες διέσχιζαν κάθε χρόνο τα σύνορα της Λιβύης για να πάνε να δουλέψουν στη χώρα αυτή ή επιχειρώντας τον διάπλου της Μεσογείου με προορισμό την Ευρώπη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
