 |
|
|  Πέμπτη 19/7
Υγεία
Την "πρώτη εξέταση αίματος" στον κόσμο για τη διάγνωση του μελανώματος, ανακοίνωσαν αυστραλοί επιστήμονες
Edith Cowan University
Αυστραλοί ερευνητές ανακοίνωσαν ότι παρασκεύασαν μια εξέταση αίματος για τη διάγνωση του μελανώματος σε αρχικά στάδια, χαρακτηρίζοντάς το "παγκοσμία πρώτη", που μπορεί να σώσει πολλές ζωές.
Οι επιστήμονες από το πανεπιστήμιο Edith Cowan University ανακοίνωσαν ότι η νέα εξέταση θα βοηθήσει τους γιατρούς να εντοπίζουν αυτή την μορφή καρκίνου του δέρματος προτού εξαπλωθεί στο σώμα του πάσχοντος.
"Οι ασθενείς των οποίων το μελάνωμα διαγιγνώσκεται σε πρώιμο στάδιο έχουν ποσοστό επιβίωσης μια πενταετία κατά 90 με 99%", ανέφερε σε ανακοίνωσή της η επικεφαλής των ερευνητών Πολίν Ζένκερ.
Η ίδια πρόσθεσε ότι τα ποσοστά επιβίωσης μειώνονται σε λιγότερο του 50% αν ο καρκίνος εξαπλωθεί.
"Αυτό είναι που καθιστά τόσο εντυπωσιακή αυτή την εξέταση αίματος ως πιθανό εργαλείο ανίχνευσης (της νόσου) γιατί μπορεί να εντοπίσει το μελάνωμα στα πολύ αρχικά του στάδια όταν είναι ακόμη θεραπεύσιμο".
Τα αποτελέσματα της έρευνας, που δημοσιεύονται στην επιστημονική επιθεώρηση Oncotarget, έλαβαν υπόψη και τις κλινικές δοκιμές σε δείγμα 105 πασχόντων από μελάνωμα και 104 υγιών ανθρώπων.
Η διαδικασία ανίχνευσε μελάνωμα αρχικού σταδίου στο 79% των περιπτώσεων, τόνισαν οι επιστήμονες.
Το μελάνωμα ανιχνεύεται επί του παρόντος με τη χρήση οπτικής σάρωσης από γιατρό με τις περιοχές του ενδιαφέροντος να αφαιρούνται χειρουργικά και να στέλνονται για βιοψία.
Η Ζένκερ είπε ότι η νέα διαδικασία περιλαμβάνει τον εντοπισμό αυτοαντισωμάτων τα οποία παράγει ο ανθρώπινος οργανισμός αντιδρώντας στον καρκίνο.
"Εξετάσαμε συνολικά 1627 διαφορετικά είδη αυτοαντισωμάτων για να αναγνωρίσουμε έναν συνδυασμό από 10 αντισώματα, τα οποία υποδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο την παρουσία μελανώματος σε επιβεβαιωμένους ασθενείς σε σχέση με τους υγιείς εθελοντές".
Η επικεφαλής του Συμβουλίου Καρκίνου της Αυστραλίας Σάντσια Αράντα δήλωσε ότι η εξέταση θα είναι σημαντική για τις ομάδες υψηλού κινδύνου, που υποχρεούνται να υποβάλλονται σε τακτικούς ελέγχους των σπίλων και των κηλίδων τους, κάτι το οποίο συχνά είναι δύσκολο και χρονοβόρο.
Η ίδια επισήμανε ωστόσο ότι η εξέταση δεν ανιχνεύει άλλες μορφές λιγότερο θανατηφόρες αλλά περισσότερο συχνές μορφές καρκίνων του δέρματος όπως το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα και το βασικοκυταρρικό καρκίνωμα.
"Ο κόσμος θα πρέπει να είναι ενήμερος για το αν έχει υποστεί δερματολογική φθορά από τον ήλιο ή από την ακτινοβολία UV στο δέρμα του και να είναι σε εγρήγορση ως προς πιθανές αλλαγές στις κηλίδες ή στους σπίλους του", δήλωσε η ίδια στο AFP.
Οι επιστήμονες θα πραγματοποιήσουν και άλλη κλινική δοκιμή διάρκειας τριών ετών για να επιβεβαιώσουν τα ευρήματά τους και ευελπιστούν να έχουν σύντομα μια εξέταση την οποία θα μπορούν να χρησιμοποιούν τα νοσοκομεία.
Ένας στους τρεις καρκίνους που διαγιγνώσκεται είναι του δέρματος, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας με την Αυστραλία να έχει τα υψηλότερα ποσοστά ασθενών με μελάνωμα στον κόσμο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
