|
| Πέμπτη 19/7
Σοκαριστική απόφαση στη Γερμανία
Βασικός συνεργός μιας ομάδας Γερμανών νεοναζί που είχε δολοφονήσει 10 ανθρώπους... αφέθηκε ελεύθερος εν αναμονή της έφεσής του!!Ανάμεσα στα θύματα ηταν κι ενας ΄Ελληνας μετανάστης
Reuters
Δικαστές στη Γερμανία έδωσαν εντολή να αφεθεί ελεύθερος ένας βασικός συνεργός μιας ομάδας Γερμανών νεοναζί που διέπραξε 10 φόνους με ρατσιστικά κίνητρα σε περίοδο επτά ετών, με το επιχείρημα ότι έχει εκτίσει επαρκές μέρος της ποινής στην οποία καταδικάστηκε ώστε να μην τίθεται πλέον κίνδυνος να δραπετεύσει εν αναμονή της έφεσής του.
Η εντολή για την απελευθέρωση του Ραλφ Βόλεμπεν, ο οποίος καταδικάστηκε σε κάθειρξη 10 ετών επειδή παρείχε το όπλο που χρησιμοποιήθηκε για τους εννέα φόνους, δίδεται μία εβδομάδα μετά την καταδίκη σε ισόβια της Μπεάτε Τσέπε, μιας από τους επικεφαλής της νεοναζιστικής ομάδας.
Και οι δύο ανήκαν στην ομάδα Εθνικό Σοσιαλιστικό Υπόγειο Ρεύμα (NSU), τα μέλη της οποίας δολοφόνησαν 8 Τούρκους, έναν Έλληνα και μία Γερμανίδα αστυνομικό από το 2000 ως το 2007.
Ο γεννηθείς το 1975 στην Ιένα της ανατολικής Γερμανία,ς Βόλεμπεν, είχε στο ενεργητικό του μια μακρά ιστορία ακροδεξιάς πολιτικής δραστηριότητας προτού ενταχθεί στην ομάδα, για την οποία ήταν, σύμφωνα με τους εισαγγελείς, ένας κάποιου είδους "πνευματικός οδηγός" και "εγκέφαλος"
Οι δικαστές απεφάνθησαν ότι, καθώς ο Βόλεμπεν είχε ήδη μείνει υπό κράτηση για έξι χρόνια και οκτώ μήνες κατά τη διάρκεια της δίκης του για εγκλήματα μεταξύ των οποίων ότι βοήθησε στην παροχή καταφυγίου στους δολοφόνους Ούβε Μπένχαρντ και Ούβε Μούντλος, θα μπορούσε τώρα να αφεθεί ελεύθερος υπό όρους.
"Μετά την καταδίκη του Ραλφ Β. σε κάθειρξη 10 ετών την περασμένη εβδομάδα, σε αυτόν απομένει το μέγιστο ποινή τριών ετών και τεσσάρων μηνών να εκτίσει αν επικυρωθεί η καταδίκη του" σε δεύτερο βαθμό, διευκρίνισε ο Φλόριαν Γκλιβίτσκι, εκπρόσωπος του ανώτερου περιφερειακού δικαστηρίου του Μονάχου σε ανακοίνωση που εξέδωσε .
"Η εναπομείνασα ποινή του δεν είναι ως εκ τούτου αρκετή πλέον σε αυτήν τη συγκεκριμένη περίπτωση για να θεωρηθεί ότι υπάρχει εξαιρετικός κίνδυνος διαφυγής του", πρόσθεσε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|