 |
|
|  Παρασκευή 20/7
Γκάφα αστυνομικών στη Γερμανία
Εβραίος καθηγητής πρώτα δέχτηκε επίθεση απο 20χρονο παλαιστινιακής καταγωγής και μετά τον ξυλοκόπησαν και οι... αστυνομικοί γιατί νόμιζαν ότι ήταν ο δράστης!!!
Reuters
Εκατοντάδες Γερμανοί, φορώντας κιπά, το παραδοσιακό καπελάκι των Εβραίων, συγκεντρώθηκαν στη Βόνη για να συμπαρασταθούν σε έναν Εβραίο καθηγητή ο οποίος αρχικά έπεσε θύμα αντισημιτικής επίθεσης και κατόπιν τον χτύπησαν και οι... αστυνομικοί που έσπευσαν στο σημείο καθώς νόμιζαν ότι ήταν ο δράστης.
Ο Γιτζάκ Μελάμεντ, καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς της Βαλτιμόρης, βρισκόταν στη Γερμανία για να δώσει μια διάλεξη στο Πανεπιστήμιο της Βόνης όταν δέχτηκε επίθεση από έναν 20χρονο Γερμανό παλαιστινιακής καταγωγής που φώναζε: "Όχι Εβραίοι στη Γερμανία".
Την διαδήλωση στήριξαν οι δημοτικές αρχές της Βόνης και άλλες οργανώσεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να φορούν κιπά σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον Μελάμεντ, ο οποίος φορούσε επίσης το καπελάκι όταν του επιτέθηκε ο νεαρός.
Οι αστυνομικοί που έφτασαν στο σημείο της επίθεσης θεώρησαν ότι δράστης ήταν ο 50χρονος καθηγητής, τον έριξαν στο έδαφος και τον γρονθοκόπησαν. Η αστυνομία υποστήριξε στη συνέχεια ότι ο Μελάμεντ προέβαλε αντίσταση αλλά ο ίδιος το διέψευσε, μιλώντας στα μέσα ενημέρωσης του ομίλου Funke Mediengruppe.
Στη σελίδα του στο Facebook ο Μελάμεντ έγραψε: "Έσπασαν τα γυαλιά μου. Το ρολόι μου σκίστηκε και μετά από 5-10 λεπτά αντιλήφθηκαν ότι είχαν κάνει λάθος". Ένας αξιωματικός φέρεται κατόπιν να τον προειδοποίησε "να μην μπλέξει με τη γερμανική αστυνομία".
"Είπα σαρκαστικά στον αστυνομικό: Δεν φοβάμαι πλέον τη γερμανική αστυνομία. Η γερμανική αστυνομία δολοφόνησε τον παππού μου. Δολοφόνησαν τη γιαγιά μου. Δολοφόνησαν τον θείο και τη θεία μου. Μέσα σε μία ημέρα, τον Σεπτέμβριο του 1942", πρόσθεσε, αναφερόμενος στο Ολοκαύτωμα.
Ο πραγματικός δράστης τελικά συνελήφθη και εισήχθη σε ψυχιατρική κλινική καθώς από τις εξετάσεις αίματος στις οποίες υποβλήθηκε διαπιστώθηκε ότι πιθανότατα είχε κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
